Wazzupenin'?

Sa mga di ako nakakausap ng personal, alam kong meron kayong nais itanong bukod sa mga kung paano tumatakbo ang makina ng utak ko o kung ano na naman ba ang susunod kong isusulat sa blog ko. Pero may isang tanong na madalas lang ma-overlook at dahil sa dalas ba namang itinatanong sa akin ito sa YM, sa text o sa mga taong di madalas makita ay hindi na ito tinatanong ulit. Minsan ang tanong na ito ang isa sa pinakamabigat na tanong na maibabato sa iba at maging sa ating mga sarili. Kamusta na?

Kamusta na nga ba si Billycoy Dacuycuy?

Kamusta na ako? Heto napakagwapo pa rin at sa bawat tanong na kamusta ay mas lalo pang gumagwapo. Kahit medyo nababangag sa opisina, nagiging haggard at lumalala ang global warming ay heto pa rin ako, patuloy na gumagwapo each day. At nang dahil nga sa mas lalo pa akong gumagwapo ay lalo namang pumapangit ang mga nasa paligid ko. Ganun pala kapag gumagwapo.

How do you do Billycoy Dacuycuy?

I'm doing well. Kahapon nilagyan na naman ng nail polish ang aking kuko sa kanang hintuturo. Indelible Ink daw ang tatak ng nail polish. Walang kwentang eleksyon, hindi man lang naging madugo. Nagdugo lang ang isang daliri ko sa paa sumabit kasi sa isang sasakyang pang-slapland (hampas-lupa) kaya heto nasugatan. Buti na lang gwapo ako kaya di ko masyadong pansin ang sakit.

Como esta Billycoy Dacuycuy?

Muy bien. Currently ginagawang tissue na pampunas ng pawis at sipon ang mga dolyares at salapi namin sa aming kabahayan. Pero sa labas ay nagpapanggap na ordinaryong empleyado para hindi pagtangkaan ang buhay. Kadalasan nga nai-stress na rin ako kung paano ko pa wawaldasin ang aking limpak-limpak na salapi. Kaya nga winawalis at ginagawa na lang naming pang-siga at pambalot ng tinapa kasi di na talaga magkasya sa vault namin at di na rin kayang itabi ng mga bangko namin.

Comment allez-vous Billycoy Dacuycuy?

Heto currently virgin at sobrang tigang na. Hirap naman kasing maghanap ng prospect saka di naman minamadali yun. Naniniwala akong malalaglag ang aking soulmate mula sa langit na sana lang ay masalo ko siya dahil kung hindi ay malamang sasalampak siya sa lupa, magkakalasog-lasog ang mga buto at kakalat ang lamanloob at dugo niya sa semento. Kaya habang wala pa siya kakanta na lang ako...

"Pangarap ka na lang ba? O magiging katotohanan pa?..."

Kayo naman dyan, kamusta naman kayo?

Explosive Theories

Isang linggo na ang makalipas pagkatapos noong pagsabog sa Glorietta 2. Ang imbestigasyon ay tuluy-tuloy at hanggang ngayon ay wala pa ring resulta. Una, sinabi nilang LPG tank ang sumabog, tapos high explosive tapos naging methane gas na nahalo sa diesel fumes. Kung anu-ano na ang mga teorya nila. Kaya naman ang inyong lingkod ay nagsagawa na rin ng pag-aaral kung paano naganap ang pagsabog sa Glorye.

image brought to you by Heneroso's Multiply.

My fault?!

Kinausap ko kasi ang mga alipores ko earlier that week. Sabi ko kasi pupunta ako sa Glorietta by Friday kaya gusto ko sa pagpasok ko ng Glorye ay magkaroon ako ng "explosive" entrance. Ang mga galunggong... este mga gunggong hindi yata nakakaintindi ng figure of speech kaya ang ginawa nila ay naglagay nga ng mga pasabog. Tapos ang napaaga pa ang pagpapasabog nila kaya naganap nu'ng tanghali. Mabuti na lang wala ako doon, kung sakali ay hindi lang utak ang sasabog sa akin.

Currently, iniimbistegahan ko na rin ang mga alipin ko kaso magaling silang magtago at maglihim. Talagang in denial pa ayaw nilang amining mga engot sila. Kung sila nga ang may kagagawan nu'n ako pa ang mapapahamak. Pero mukhang tinamad yatang magtrabaho ang mga slaves ko noong araw na iyon kaya mukhang hindi rin sila ang may kagagawan.

All Cows

Ang mga baka kasi nagre-release ng methane nang dahil sa mga kinakain nilang damo. Kaya sa palagay ko ay mayroong mga baka sa basement nitong Glorietta 2. Maraming-maraming cows malamang ang nandoon sa ilalim ng Glorietta 2 kaya nag-accumulate at nakulob ito sa basement. Nagkaroon ng spark at yun... KABOOM! Nagkaroon na nga ng pagsabog.

Kung bakit wala ng natagpuang laman ng baka sa ground zero? Madali lang, maraming restaurant at fastfood sa loob ng Glorietta kaya hindi imposibleng kinuha na ito ng mga crews nila at ginawa ng steak o patty ng mga hamburgers.

New Level of Terrorism

Hindi ko isinasantabi na maaari ngang terorista ang may kagagawan ng pagsabog. Ngunit hindi sila mga ordinaryong terorista, sila ay kakaiba at may pambihirang talento. Hindi sila gumagamit ng mga ordinaryong pampasabog gaya ng C4 o TNT. Ang kanilang talento ay umutot ng umutot. Ang ginagawa ng mga teroristang ito ay kumain ng napakaraming kamote at gulay kaya kakabagin sila at maging dahilan ng pag-utot ng maraming beses. Siguro ay ganun ang ginawa nila sa basement, inipon at sinindihan kaya nagkaroon ng pagsabog. Wala nga namang maiiwang bakas ang pagsabog gawa ng utot.

Marami tuloy ang nasayang na buhay dahil sa naganap na pagsabog sa Glorietta 2. Sana bilisan naman ng awtoridad ang kanilang imbestigasyon at bigyan ng hustisya ang mga nasawi.

Pwede na akong imbestigador di ba?

Clean Water

Isa sa kadalasang karamdaman ngayon ay related sa stomach problems. Nariyan ang dysentheria, gastroentiritis, diarrhea, constipation, cholera, kabag at mga parasites sa bituka. Kadalasan ang mga yan ay sanhi ng unhealthy at maruming pamumuhay. Isa sa mga hindi tayo nakakasiguro ipinapasok natin sa ating mga bunganga ay ang tubig na iniinom natin. Kaya nga mas madalas ay bumibili na lang ng mga mineral water o umoorder ng purified/ionized water sa mga water station. Heto at may bago na naman kaming produkto.

From the makers of Tubig Baha™, here comes a new product to help you live a healthy lifestyle. Introducing Purritta™ Pure Water, ang tubig na siguradong malinis at naglilinis pa hanggang sa kaloob-looban. Sa sobrang kalinisan nga nito ay hindi na magdududa sa pag-inom nito. Natitiyak na puro dahil dumaan sa napakaraming proseso ang tubig na ito sa paglinis.

Ang tubig ng Purritta™ ay dumaan sa napakahabang proseso ng paglilinis para i-ensure na walang bacteria nilalaman ito. Dumaan sa napakabusising proseso ng purification at filtering. Pagkatapos ng filter ay binubuhusan ito ng bleach para patayin ang mga bacteria. Susundan naman ito ng paglalagay ng anti-bacterial detergents at anti-bacterial dishwashing liquid para tuluyang patayin na ang mga microbes. Nilagyan din ng 1/4 moisturizer para swabe ang pag-inom. Ang mga bote nito ay ini-sterilize gamit ng muriatic acid upang pati ang mga containers ay siguradong germ free.

Kaya naman inaanyayahan ko kayong bumili na ng Purrita™ Pure Water para malinis na ang inyong pamumuhay.

But wait, there's more... Kapag bumili kayo sa mismong oras na ito you'll get a free sterilized powdered gloves para siguradong hindi madadampian ng germs ang bote ng Purritta™ kapag uminom kayo.

Ano pang hinihintay niyo? Bili na!

Bombs Away

Yan ang Nagasaki Atomic Bomb

Yan naman si Miss Atomic Bomb.

Nayanig na naman ang bansa dahil sa bombahang naganap sa Makati ngayong hapong ito, 19th of October 2007. Hindi po ito yung bombahang nagaganap sa mga chipipay na clubs at mga napapanood sa pelikula, heto ay ang pagsabog ng bomba. Walo—as of this time I'm typing this—na ang nabawian ng buhay at mahigit 80 ang sugatan. Naganap ang sinasabing pagsabog sa Glorietta 2, na sa una ay inakalang pagsabog lamang ng isang LPG tank sa Luk Yuen, isang restaurant.

Bagamat ako ay nagtatrabaho sa Makati, malayo naman ako sa pinangyarihan ng pagsabog. Kung meron mang sumabog ay nagawa ko na yun kaninang umaga sa toilet bowl at nagpasabog ng napakabahong amoy. Higit pa yun sa bomba na napasabog sa Glorietta at lalong kaya pang talunin ang atomic bomb sa Hiroshima. Kung meron mang tatalo sa bomba ng puwet ko, iyon ay kapag naisipan na ni Madam Auring na magbomba.

Sa kaganapang bombahan na lang din, heto ang ilang reaksyon ng mga tao sa naganap na pagsabog.

Ayon kay Jehzeel sa Twitter:

sumabog daw glorietta 2? waaaaaaaaaa

Ayon sa dalawang residents ng isang building sa Makati:

Girl: Pinasabog daw ang Makati?!
Boy: Tanga! Kung sumabog ang Makati eh di kasama ka na dun!

---------------------------

Naiinis ako dahil lagi na lang akong napagkakamalan. Mabuti sana kung maayos na pagkakakilanlan, hindi naman. Gaya na lang ng mga ganitong sitwasyon:

Habang naghahanda sa pagpunta ng gym.

Pinsan: Gym ka?
Ako: Hindi, tao ako.

Habang papunta ng comfort room para umihi.

Kaibigan: CR ka?
Ako: Hindi, tao ako

Habang bumibili ng ginataang halu-halo sa isang tindahan.

Tindera (sinasabi sa co-tindera): Bilo-bilo daw si kuya.
Sa isip-isip ko: Hindi ako bilo-bilo, tao ako!

Hindi ba nakakainis na mapagkamalan na kung anu-ano, gym, CR at higit sa lahat bilo-bilo!? Sino ba ang matutuwa sa ganun?!

Sa lahat! Tao po ako, TAO. T-A-E.... TAO!

Pimp my Crib

Grabe, nahihirapan na talaga ako dito sa aming tahanan. Hindi ko na alam kung paano pa ako kikilos dito. Hindi naman siya masikip, sa halip sobrang luwag nga ng aming bahay. Kung pagmamasdan kasi ang bahay namin, simpleng apartment lang. Ngunit di alam ng marami na may basement ang bahay namin. Sa basement nga ng bahay namin hindi aakalaing ganito ang gugulantang sa kanila...

Oops, sorry wrong basement.

Ganyan kalaki ang basement namin. Nagpasadya kasi kaming magkaroon ng landscape at artificial skyline doon para kahit hindi na kami umibabaw para lang makalanghap at makatanaw ng magandang tanawin. Sa sobrang laki nga ng aming basement, kakailanganin pang sumakay ng tren para makarating pa sa mga kwarto namin. Nasa kabilang bundok pa ang pinakabahay namin sa basement.

Rooms Apart

Isipin mo naman, kailangan pa naming sumakay ng train para lang makarating sa susunod o kabilang kwarto. Kaya nga siguro ako kadalasang nale-late sa office dahil sa biyahe namin sa loob ng bahay.

My Bedroom

Siyempre favorite spot ko ang kwarto ko. Napakasimple lang naman kasi doon at relaxing pa. May mga anim lang naman na plasma TV's na nakasabit sa mga pader ng aking kwarto. Yung kama ko? Hindi ko na lang ide-describe kasi yung bedsheet, punda at kumot pwede ng tumayo mag-isa sa tigas. Hindi ko nga alam kung bakit ganun, pero meron makakapa dun na parang mga natuyong gawgaw, pero di yata gawgaw, kasi amoy clorox.

My wardrobe

Ang cabinet ko kapag binuksan, meron kagad na bubungad na mga subwoofers at speakers. Sa magkabilang pintuan naman ay mayroong mga LCD monitor na nakakabit doon na nagpe-play ng mga palabas sa MTV. Tapos sa pagitan ng mga speakers may susulpot na touch-screen monitor kung saan doon ko na lang pipiliin ang isusuot kong damit mula sa aking mala-department store na wardrobe.

Super Security

Syempre, kailangang pangalagaan namin ang tahanan namin. Matindi ang security sa bahay namin. Merong voice recognition, eye scan, fingerprint recognition, blood test, DNA test, interview, desanitation, password protection, signature recognition at kung anu-ano pa. Malapit na nga yata kaming maubusan ng dugo dahil sa dalas na blood test para lang makapasok sa bahay at mga kwarto namin. Umaabot din ng ilang oras bago pa makapasok, kaya kadalasan nga ay tinatamad na kaming pumasok sa basement house namin kaya nanatili na lang kami kadalasan sa surface.

Ganyan lang naman ang crib namin. Simple lang kung tutuusin. Mas malaki pa rin kasi ang heritage house namin. Makahanap na nga ng ibang bahay, okay na siguro yung kasing liit lang ng Mall of Asia para di na ako mahirapan. Ok na kaya yun?

Blog Action Day: Let's Clean Up Our Act

Modern na talaga ang panahon ngayon. Ang daming ipinagbago simula noong lumabas ako sa mundong ibabaw. Akala ko kasi noon hindi na magbabago ang damit noong 80's na may mga shoulder pads at ang sandamakmak na spraynet sa bangs ng mga kababaihan noon. Dumating ang 90's, nagbago ang lahat. Matapos akong magsawa kay Pong Pagong—na kamukha kapag may suot akong baseball cap—sa Batibot at sa kakalaro ng G.I. Joe, nauso naman ang mga loose shirts and pants, at pati ang mga nakamamatay na gel-infested spiked hair. Bukod sa pananamit at mga uso, marami ring nagbago, lalo na sa ating environment.

Laking Maynila ako, kaya naman sanay na akong lumanghap ng sariwang usok mula sa mga tambutso ng mga bunganga at sasakyan. Immune na rin akong makita ang nagtatambakang basura sa paligid at masuka sa nakakaduwal na amoy ng mga basura. Bagamat sanay na ako sa ganung kapaligiran, nasa-suffocate na rin ako. Hindi naman kasi ito katulad ng drugs, rugby o marijuana na kapag nalanghap ay nakaka-adik singhut-singhutin. Gusto kong mabago ang mundong ginagalawan ko.

Nakakatuwang pakinggan ang mga elderly kapag nakukwento nilang nakakapag-skinny dipping pa sila noon sa dating malinis na ilog. Ngunit ngayon, subukan lang maligo sa mga ilog na iyon ay hindi na nila magagawa. Makakasabay na rin sa paglangoy ang mga basura at taeng palutang-lutang dito. Baka nga sa sobrang dumi ng mga ilog na ito baka pati ang mga jerbaks ay bumara na lang ito sa mga butas ng ilong, ang masama pa ay may pumasok sa bunganga at mabulunan pa. Hindi na nga rin siguro nakakagulat kung maka-swimming ang mga bangkay o parte ng katawan ng mga chop-chop victims sa ating mga ilog. Ang pagsisid sa mga ilog ng Maynila ngayon ay katulad na rin ng paglangoy sa mga septic tanks.

Kung gaano katindi ang traffic sa Metro Manila, ganun din o higit pa kalala ang pollution na dulot na ito. Tanaw na tanaw nga sa langit, lalo na sa oras ng paglubog ng araw, ang tindi ng kapal ng smog sa langit. Aakalain ngang end of days na dahil sa kapal ng usok sa langit. Normal na yatang makitang brown ang kalangitan natin ngayon. Hindi na nga sorpresa ngayon kung bakit marami na yata ang mga batang ipinapanganak na may asthma or any lung-related disease. Pero bakit ganun, kahit ang mga adik na sanay na sa usok ng sigarilyo at droga ay ayaw din nila ang mga usok ng sasakyan at ng air pollution?

Ironic nga, marami na ang taong natututong maglinis ng mga katawan nila pero ang paligid naman ay palala ng palala ang sitwasyon. Heto nga lumalala na ang global warming. Kung ako ang gagawa ng solusyon dito, ipapasinghot ko sa lahat ang usok sa ere at kapag namatay sila sa pagsinghot sa smog ay gagawin kong fertilizers sa mga puno ang mga bangkay at pagpiyestahan na sila ng mga uod at bulate.

Hindi pa naman huli ang lahat, pwede pa nating mabago ang sitwasyon ng ating mundo. Nararapat na tayong umaksyon ngayon din at muling baguhin na ang ating kinagawian. Kailangan pa ba nating makitang burak ang lumalabas sa mga gripo natin at makakain ng tae para lang malamang malala na ang sitwasyon ng ating mundo?

Save the Bacteria Movement

Kung sa inaakala nating lahat na ang ating mga magulang, tito, tita, ditse, ate, kuya, lolo, at lola lang ang ating mga kapamilya at kamag-anak, malaking pagkakamali iyan. Meron tayong long lost relative na matagal na nating di pinapansin kahit pakalat-kalat lang siya sa paligid. Kaya naman, ipinapakilala ko sa inyo ang inyong long lost relative.

Isama niyo ang picture na iyan sa inyong family album.

Yap, ang Bacteria nga ay kamag-anak nating lahat. Sa theory of evolution, sinasabi dito na ang buhay sa earth ay nagsimulang lahat sa microorganism, ang bacteria. Hanggang sa nagtagal, nagkaroon na ng mga halaman at kahayupan sa ibabaw ng kamunduhan... este mundo pala. Ang mga bacteria ay may buhay din at relative natin kaya naman nararapat rin silang pangalagaan.

At dahil ang inyong lingkod ay advocate ng buhay ay isinusulong ko ang Billycoy's Organization for Organisms and Bacteria Savers or BOOBS. Isinusulong ng BOOBS ang pagligtas ng buhay ng mga microorganisms at bacteria sa ating paligid at awareness program ukol sa kahalagahan at kung paano mapapangalagaan ang buhay ng mga munting kaawa-awang nilalang.

Heto ang ilan sa mga paalaala at advocacy ng BOOBS para mailigtas ang buhay ng mga bacteria at microorganisms.

• Huwag ng maligo na gamit ang mga antibacterial soaps dahil pinapatay nito ang maraming germs sa ating pangangatawan. Kung may reklamo mang marami na ang namamaho ay mabuti na rin yun, dahil at least marami naman ang naililigtas na buhay.

• Nire-remind din ng BOOBS na ang tae ay isang colony ng mga kamag-anak natin kaya naman dapat din silang pangalagaan. Handle with care, ika nga.

• Nais din ng aking organization na ipagbawal na lahat ng mga anti-bacterial soaps, cleanser, detergents, etc. Masaya ang maduming buhay kasama ang mga munti nating kapamilya.

• Kasagutan sa kalungkutan at depression ang mga bacteria. Nais naming iparating na hindi kayo nag-iisa sa mundo. Nariyan lamang ang mga bacteria para dumamay sa inyong mga problema.

• Isa rin sa aming advocacy ang pagliligtas sa mga sperms. Marami kasi ang namamatay na sperm cells sa tuwing nagkakaroon ng "Happy Time" ang mga kalalakihan. Kaya naman ipapasa namin sa gobyerno na gawing krimen ang pagpuksa sa milyon-milyong sperm cells.

Marami pang mga paalaala ang aking organization sa mga darating pang araw. Nananawagan din ako sa marami na sumali sa BOOBS para na rin mailigtas ang napakaraming bacteria at microorganisms sa ating kamunduhan... este mundo.

Tandaan, Bacteria man, may buhay pa rin iyan.

Evolution of Me

Nabanggit ko na noon ang tungkol sa development ng aking katawan, kaso brief lang yun. Kaya naman, ishe-share ko kung paano ba ang aking evolution. Syempre naman malaki ang ipinagbago ko simula pagkabata, pero isa lang ang nag-stay, ang aking kagwapuhan.

Noong iniluwal ako ng aking ina sa mundong ibabaw na puno ng sandamakmak na gulo at problema, wala pa akong alam sa kamunduhan at di pa tinutubuan ng bulbul. C-Section nga ang mommy noon dahil grabe ako sa laki. Ang bigat ko nga rin daw at hirap na hirap sila sa pagbuhat sa akin. Tinubuan nga ng mga muscles ang mom at lola ko sa kakabuhat sa akin. Parang bola nga raw ako nu'ng baby ako. Kaya heto ang pic ko nu'ng baby ako.

Di ba ang cute ko ng baby ako? Mukha akong bola!

Noong medyo lumaki naman na ako, pumayat ako ng konti kumpara noon sa mala-bola kung hugis. Chubby, and as usual, uber cute and handsome with cheeks loved to be pinched by sexy sweet girls pa rin. Lumalabas na rin kasi siguro sa genes ko yung konting height kaya nabatak na ang mga baby fats ko sa katawan. Yun nga, hindi pa rin totally payat, chubby pa nga. Inverted pa nga ang utong ko dahil sa taba ko.

Hindi po ako yung kabayo, ako po yung nakasakay.

Lumipas ang mahabang panahon ng pakikipaglaro ng Monkey Monkey Anabelle, matuli at nagsimula na akong tubuan na ng mala-gubat na bulbul sa aking pagbibinata, grumabe naman ang ikinapayat ko. Sinagot naman kasi ang hiling ko during my puberty years sa pagnananais kong pumayat kasi madalas akong tuksuhin ng mga repakuls ko noon. Napaka-deadly nga ng aking mga siko at tuhod dahil nakakatusok sa kapayatan ko.

Iyan ako kasama ang aking mga repapips. Hindi po na-rape ang mga barkada ko, kasi natural na pixelated lang talaga ang mukha nila.

Tapos, dumating na nga ang panahon na matapalan ng laman ang aking buto. Nakakapagod kasi ang magdikit gamit ang superglue ng mga pandesal sa aking tiyan at cinnamon roll sa aking mga braso, kaya naisipan ko na lang na pumunta sa neighbor gym at sinimulang ngumata ng mga weight plates. Hayun nga nagkaroon ng improvement at marami ring nakapuna sa pagbabagong iyon. Ang laki ng ipinagbago ko sa aking payat na katawan, kaya lumaki ako hanggang ganito.

Masarap din yan sa hot choco.

Hindi naman ganyan, ayoko naman yata maging marshmallow man. Although cute, ayoko pa rin. Kailangan syempre sexy at muscular lang, di naman yung ganyan. Kasi kung ganyan ako kalaki baka hindi na ako makadaan sa mga pintuan or baka isama ako sa nightcamp, tuhugin sa stick at gawing roasted marshmallow. Ayoko namang maging ganun, kaya heto na talaga ako ngayon.

Mga gehls wag niyo akong paglawayan kapag naging ganyan na katawan ko.

Okay, hindi pa rin, pero wait niyo lang magiging ganyan din ako. Siguro in 5 to 10 years, magiging ganyan din ang katawan ko.

Napansin niyo ba na isa lang ang pose ko sa lahat ng aking picture? Yan kasi ang aking best angle.

Ad Infested Delayed Telecast Boxing Match

Nagfe-flex ng muscles po dyan si Manny, hindi po siya naje-jerbaks dyan.

October 7, 2007. Ang araw nang muling tumigil ang ikot ng mundo... ay hindi pala, sa Pilipinas at sa mga Pilipino lang. Natigil muli ang biyahe ng mga jeep at taxi dahil lahat nakatambay sa malapit na carinderia na may naka-display ng TV. Peace muna ang mga pulis at kriminal dahil kasabay nila ang mga drivers manood sa TV. Ano ba ang pinagkakaabalahan nila? Ang laban nila Pacquiao at Barrera sa ad-infested delayed telecast na local channel.

Iba talaga ang nagagawa ng laban ni Pacman para sa ating bansa, maraming advantages.

Decreased Crime Rate
Ang mga adik at mga kriminal ay nandun muna sa kanilang bahay or sa kapitbahay ng pinsan ng kanyang kaibigan para manood ng laban ni Manny. Kaya naman magandang lumabas sa pagkakataon na ito para ipagmayabang sa kalsada ang nagagandahang mga selepono, iPod, mp3 players, PSP, laptop at kung anu-ano pang gadgets dahil siguradong walang magnenenok nito sa kamay niyo dahil busy silang manood.

Decreased Traffic Congestion
Kapuna-puna rin sigurong konti ang nabiyaheng mga jeepney sa kalsada dahil nga halos masunog na ang mga mata nila sa tutok sa panonood sa laban sa TV. Magandang rumatsada ang mga sasakyan sa EDSA sa ganitong panahon dahil nga mga traffic enforcers at pulis ay nanonood din. Kahit nga mag-cartwheel, gumlong-gulong at maglaro ng patintero sa kalagitnaan ng EDSA ay magagawa sa ganitong oras. Medyo mahirap nga lang mag-commute dahil konti nga lang ang nabiyaheng mga PUV's.

Tranquility
Pwedeng ma-achieve ang orgasm... este nirvana sa mga oras ng laban ni Pacman. Tahimik kasi ang outdoors kaya pwedeng-pwede mag-yoga , mag-meditate at makipag-tantric sex. Ngunit tiyak na mabubulabog na lang kapag narining ang buong Pilipinas na naghihiyawan later that afternoon dahil isa lang ang ibig sabihin nun, nanalo na si Pacman.

Bukod sa advantages, meron lang akong isang napunang disadvantage habang nagaganap ang laban.

Proof of... something
Mapapatunayan sa laban ni Pacman na wala rin tayong pinagkaiba sa ibang nasyon na meron din tayong racist tendencies. Maririnig kasi sa mga remarks ng commentators ang mga nasty comments sa katunggali ni Pacman. Mabuti na lang sa wika natin nila sinabi ang mga iyon, pero kung english lang siguro yun malamang naakusahan na rin tayo sa pagiging mapang-alipusta. English man o hindi, panlalait pa rin yun. It's all for sports naman yun, pero sana maging sport din naman tayo kapag tayo na ang tinitira, tama ba? (Uy seryoso).

Iyan lang naman ang ilang kaganapan sa ating bansa sa tuwinang may laban si Manny Pacquiao. Kaya sa mga hindi interesadong manood sa susunod na laban ng "pambansang kamao", make use of the advantages. Sana lang dine-declare na holiday ang sumusunod na araw ng pagkapanalo niya para mas masaya!

--------------------------------

Ganyan yata ang gamit na brief ni Pacman, kaya siguro matibay at di nagbe-bacon!

Wishing you always the good looks and good luck!

Swerte. Iyan ang gusto ng marami na magkaroon. Hindi naman kasi lahat ng tao o pagkakataon ay nakakatsamba tayong swertehin. May mga panahon na kapag dumapo ang kamalasan ay sinusundan pa ito ng sunud-sunod na buhos, yung parang buhos ng waterfalls sa Daranak na pinagshu-shootingan ng mga pelikula dati. May mga tao naman kung kapitan ng suwerte na parang nilagyan ng Mighty Bond at hindi na maalis sa kanya.

Ganun talaga ang wheel of life. Minsan nasa itaas, minsan nasa ibaba at nagugulungan pa ang tae at napapahalik sa patay na pusang nasagasaan ng jeep sa kalsada. Ganun kaganda at kabrutal ang buhay. Kung hindi man ito kasing ganda ni KC Concepcion, ay kasing sagwa naman ito ng pagmumukha ni Long Mejia.

Paano nga ba swertehin sa buhay?

• Swerte raw ang makating kaliwang palad dahil ibig sabihin nito may papasok na pera. Kumuha ng higad sa malapit na puno at ilapat ito sa kaliwang palad. Maya-maya lang ay siguradong kakati na ang palad niyo at darating na nga ang swerte. Iwasang ipatong ang higad sa kanang palad dahil gastos naman ang ibig sabihin kapag nangati ito. Ang makating puday naman ay libog lang or hindi lang madalas maghugas pagkatapos mag-weewee.
• Maswerte naman daw ang managinip o makaapak ng tae. Since hindi naman pwedeng pilitin managinip ng tae, sa next option na lang, ang makaapak. So kapag nakakakita ng tae ng aso o pusa sa kung saan man ay apakan ito at hilahurin ang talampakan dito para tiyak na lumapit ang swerte. Syempre dapat magmumukhang aksidente lang ang lahat para effective ang pagpasok ng swerte, kaya sambitin "Ay naapakan ko!" Pwede ring magbaon ng jebs ng alaga niyong aso, pusa, kambing, kabayo, elepante o dinosaur at ilagay ito sa napiling pwesto saka apakan na parang aksidente lang ang lahat.
• Ang nagsusuot naman daw ng pula ay malapitin sa swerte. Bukod sa magsuot lang ng pulang damit, maglagay na rin ng pulang kyutiks, lipstick at magpasampal na rin sa magkabilang pisngi para mamula ito. Pahiran din ng asin ang mata para mamula rin ito. Kapag pulang pula na, tiyak na lapitin na ng swerte. Iwasan lang magsuot o maging pula sa birthday dahil madi-distinguish ng iba ang birthday at baka makantsawan lang, hindi swerte yun.
• Kapag nakakita naman ng four-leaf clover ay suwerte rin daw. Mahirap maghanap ng four-leaf clover kaya mas mainam pumunta na lang sa tindahan at bumili ng Clover chips. Hindi man talaga ito suwerte pero kahit papaano ay maiibsan nito ang gutom. Medyo maghinay-hinay nga lang sa pagkain nito dahil mamalasin naman balang araw dahil sa sakit sa bato.
• Saka para lubos-lubos ang swerte niyo, puntahan niyo ito.

Siguro naman kapag ginawa niyo ang mga lahat na yan ay abut-abot na ang swerte darating sa inyong buhay. Huwag niyo lang akong kalimutan ambunan ng grasya niyo kapag sinuwerte nga kayo.

Fecal Talk

Sa mundo ng banyo, maraming pagkakaiba ang tao. Iba-iba ang habit sa paggamit ng toilet bowl. Yung iba successful, yung iba mababakas sa kanilang mukha na hindi sila tagumpay sa kanilang misyon. Ngunit kung anuman iyon ay tiyak na mabaho pa rin ang kalalabasan.

TAELOGY 101

Ang tae, normal na bahagi yan ng ating buhay. Kung walang tae, malamang matagal ng nalason ang babaho na natin ngayon. Essential part of living ang pagdumi kahit gaano man ito nakakadiring pag-usapan.

Constipation. Malalaman ang isang tao kung constipated o hirap makadumi kapag nakikita ito sa mukha niya. Karaniwang makikita sa pagmumukha nila ang pagiging iritable at yung parang nakita si Jobert Sucaldito in the flesh. Obstipation naman na ito kapag naging kamukha na nila si Cristy Fermin.

Diarrhea. Contrary sa constipation, ito naman yung madalas na pagdumi. Mapupuna naman ang taong may diarrhea kung siya'y pinagpapawisan ng malamig, namumutla, tinitigasan... este naninigas, at tumatayo ang balahibo. Kapareho nito ang hitsura ng mga nakakakita kay Michael Jackson sa TV or higit lalo kung sa personal.

Styles. May iba't ibang klase ng pagdumi, yung iba yung normal na nakaupo lang, ang iba naman nakapatong ang paa sa ibabaw ng toilet bowl. Ang maaarte naman sanay na naka-squat sa mga public toilet kapag tumatae or may mga ritual na naglalagay pa ng tissue or spray pa ng disinfectant. Pero anu't anuman, mabaho pa rin naman ang mga tae nila. Paano ang style niyong tumae?

Insoluble fibers. Ang dietary fibers ay dalawang klase, soluble at insoluble. Ang mga soluble ay yung mga katulad ng cereals and oats, ang insoluble naman ay kahalintulad ng mga gulay. Kaya kung kumain kayo ng sinigang o ng mais kinagabihan, huwag kayong magtataka kung matatagpuan niyo ang kangkong at ang mais kasama sa tae kinaumagahan.

Luck. May mga paniniwala kapag nanaginip, naiputan or nakaapak ng tae ay may kapalit daw itong suwerteng darating. Ang swerte nga naman kung minsan ay dumarating sa napakabantot na paraan.

--------------------

Kung mapapansin niyo sa post kong ito ay direkta kong sinabi ang tae kaysa sa i-replace ito ng mga salitang jebs, jerbaks, jerbakuls o syet. Mas madadama kasi ang baho ng entry kong ito kapag ginamit ang salitang TAE.

Brain Dead

Heto ang mga panahong walang tumatakbo sa aking isip. Yung kahit anong piga, pagpag at pagsimot sa aking bungo ay walang makikitang leftover sa aking brain. Ewan ko ba, gawa yata ito ng buhos ng ulan, na-wash away siguro ang mga iniisip ko. Nasobrahan yata ako sa pagme-meditate kaya tuloy nag-reformat ang utak ko.

Nawasak na nga ang mga gamit dito sa opisina dahil inuumpog ko ang ulo ko para lang makapaglabas ng magandang idea. Kaso dugo lang ang lumalabas eh, ano ba ang problema? Ipinatong ko na nga sa bowl ang utak ko, kinusot-kusot at piniga, kaso wala talaga. Sinubukan ko na ring kumain ng encyclopedia, dyaryo at hard disk, wala rin. Tumae lang ako ng sangkaterbang papel sa inidoro.

Saan ba kasi napunta ang isipan ko? Nagliliwaliw na yata sa Never Neverland at hindi man lang nagpaalam sa akin. Kung may gimik man siya sana man lang niyaya ako hindi yung ganitong iniiwan akong blangko. Anong oras kaya babalik ang aking katinuan? Sana mamaya na, huwag namang tumagal hanggang bukas.

Ngayon ay tinatawagan ko na ang kapangyarihan ng dakilang Juday para mabalik na ang aking utak. Kaso kulang yata, kailangan pa yata ng alay. Kailangan pa yata ng dugo ng isang virgin. Wala naman akong kilalang iba pang virgin. Ako na lang yata ang natitirang virgin sa mundo. Hindi ko naman sigurong kailangang i-alay ang dugo ko kasi ako nga ang may kailangan ng tulong di ba?

Ah basta. Sobrang blangko ako ngayon. Hindi tumatakbo ang motor ng aking utak, kulang yata sa gasolina. Grabeng mental block ito, may humigop yata lahat ng nalalaman ko at idea ko for the day. sinong mga engkanto pa ba ang pwede kong tawagin para magkalaman na ulit 'tong utak ko.

Actually, marami na ring gumawa nito kaya siguro naman maraming makaka-figure out kung paano ito solusyunan.

Sorry blangko lang talaga ako ngayon. Wala tuloy akong maisulat.

Or yun ang akala niyo.