Friday, August 31, 2007

Preparing for the Halloween

Tapos na naman ang buwan ng Agosto, tapos na ang buwan ng wika. Ibig sabihin ay simula na ng Ber months. Malamang sa unang araw ng pagpasok ng September ay magpapatugtog na ang mga radio stations ng mga Christmas songs. Medyo magsisimula na rin ang christmas shopping sa mga tiangge at pagsiksikan sa Divisoria.

Pero wait chocolate! Malayo pa ang December, meron pang October at November. Siguro mas dapat munang paghandaan Halloween bago ang pasko. Kaya naman nagtatampo ang mga maligno at mga multo kasi mas inuuna pa ang paghahanda sa pagdarating ni Santa Claus. Kaya hayun, dinadalaw kayo sa gabi at ginagapang sa ilalim ng kumot at maghahagikgikan naman kayo... Teka, iba palang maligno ang tinutukoy ko.

Anyway, mas dapat paghandaan ang halloween kaysa sa pasko. Bukod sa mas mauuna ito, mas madugo ang paghahanda dito lalo na sa mga lugar na mayroong trick or treat. Paano nga ba dapat ang gawing paghahanda dito?

  • Simula sa pagpasok ng September ay huwag ng maglinis ng bahay. Hayaang pamahayan ng alikabok, mga agiw at ng mga insects ang tahanan. Effective na magmumukhang haunted house bago sumapit ang araw ng halloween.
  • Pabayaan na rin ang mga halaman na tumubo in wild directions o palaguin ang mga lumot na tumutubo sa mga pader ng bahay.
  • Idisplay sa harapan ng bahay ang mga patay na daga o ng kahit anung kahayupan sa loob ng bahay. Kung may pugot ng ulo ay isabit na rin sa taas ng gate para effective na nakakatakot talaga ang bahay.
  • Huwag na ring mag-flush ng toilet, kasama ang masangsang na amoy para sa isang nakakatakot na bahay.
  • Mag-breed ng mga tarantula at mga ahas sa loob ng bahay or garden.
  • Hayaang humaba ang buhok at huwag ng magsusuklay hanggang sa magmukha na itong overgrown bulbul na ipinatong sa ulo.
  • Pabayaan na rin ang mga tartar sa ngipin na kumapal ng todo yung tipong kailangan na ng jackhammer para lang matanggal ito.
  • Laging magsuot ng black or magsuot ng goth fashion.
  • Laging magdala ng manyikang gawa sa buhok at karayom sa kung saan man magpupunta.
  • I-handa na rin ang mga halloween cards na naglalaman ng mga nakakatakot na messages, gaya ng mga salitang "Kukunin ka ni Boogeyman at hahatakin ka sa ilalim ng kama" o "Mare-rape ka ni Madam Auring/Cristy Fermin/Jobert Sucaldito"
  • Kung walang panahon para gawin o paghandaan ang mga bagay na yan, lumabas na lang ng bahay na walang saplot sa araw ng halloween. Tiyak na matatakot lahat ng tao kapag ginawa yun.
Matipid lahat ng mga yan para sa paghahanda sa halloween. Proven effective para manakot ang mga nasabing paraan para sa darating na halloween. Pati mga batang magti-trick or treat ay matatakot na ring lumapit sa mga kabahayan at mga taong gagawa niyan.

------------------------------
Nominated pala ako sa Pinoy Evil Blog Awards ni ginoong Paolo Mendoza sa Boy Bastos Writing Award at sa Philosophical Bastard for Machiavellian Theories. Bagamat naniniwala akong napakabanal at wholesome kong nilalang ay tinatawagan ko ang tulong ng mga tagasunod ng bathalumang Juday na iboto ako sa Boy Bastos category. Ganun din sa aking mga fans na Standard at 3D para naman sa Machiavellian Theories.

Para naman sa nag-nominate sa akin, lubos na pasasalamat sa iyo at sisiguraduhin kong makakatikim ka ng masarap na uppercut with helicopter kick at german suplex with ocho-ocho.

Wednesday, August 29, 2007

Going Around the World


Kaya sa mga taga-Antipolo dyan ingatan niyo na huwag kayong madapa at mapagulong.

Masarap talagang mag-travel. Bagamat may kaakibat na jetlag at pagod ang madalas na pag-countryhopping ay kakaiba naman ang mga experiences sa iba't ibang kultura ng mga bansa. Bukod sa bundok ng Tralala at sa aking pinapatayong bansang Bakshikabuba ay marami pa akong lugar na nais puntahan.

France
Gusto ko talagang pumunta sa France at maglalambitin sa Eiffel Tower. Gusto ko ring matikman ang mga authentic na French cuisines. Medyo iiwasan ko lang siguro ang mga french ladies na may buhok sa kili-kili, hindi ko yata trip ang tumikim ng ganun. Baka nga mas masarap pa ang mga buhok ko sa kili-kili—yun nga lang darker kaysa sa mga french.

Greece
Heto ang bansa ng aking mga ninuno. Bilang isang demigod kailangang magbigay ako ng respect sa lupang pinagmulan ng dugo ng aking sakong. Baka sabihin kasi ng aking mga ninunong mga diyos at diyosa na napaka-inggrato ko at tinalikuran ko na ang aking pagiging demigod.

Pyramid of Giza, Egypt
Ang mga pinsanin at mga kamag-anak naman ng aking mga ninuno sa Greece ay nakahimlay sa loob ng mga pyramids. Bilang pagbibigay ng patronage sa mga kamag-anak na mga pharaohs kailangang dalawin ko rin sila kahit na grabe ang init sa mga deserts. Nais ko rin ang mag-meditate sa tuktok ng mga pyramids para naman ma-increase pa lahat ng aking nalalaman.

Antarctica
Dahil mainit sa 'Pinas kahit panahon na ng tag-ulan kaya naman masarap magpalamig dito. Ang sarap yatang mag-skinny dipping sa mga nagyeyelong lawa ng continent na ito. Pwede pa akong gumawa ng pagkarami-raming sherbet at halu-halo at ibenta ito sa marami, kaya tiyak dagdag na naman iyon sa kayamanan ko. Nangangailangan na rin kasi ng leader ang mga penguins at mga walruses dun kaya di na dapat sayangin ang pagkakataon.

Torohan
Nakakasawa na rin ang mga porn kaya medyo kailangang mag-divert naman sa something new; ang liveshow. Kaya naku-curious ako kung ano ba ang experience kapag nanonood ng liveshow. Saang lugar nga ba sa Metro Manila ang meron nun? Sana mga mala-Maria Ozawa ang gumagawa ng mga ganun para kahit ako na lang ang isalang sa gitna ka-partner niya.

I hope mapuntahan ko ang mga lugar na yan in due time. Na-a-arouse kasi ako kapag naiisip kong nandyan ako sa mga lugar na yan. Pero bago ko gawin ang mga yun maghahanap muna ako ng juwawhoopers na magsusustento at makakasama ko sa mga gusto kong puntahan.

Monday, August 27, 2007

Hero's New Task

Na-miss ko na ang aking best friend na nagtatrabaho ngayon sa JLA na si Em-em aka Metroman. Kaya naman nagalak ako nung nitong kamakailan ay nakatanggap akong muli ng e-mail mula sa kanya. As usual, reklamo na naman ang sulat niya sa akin.

My best friend Billycoy,

Hi there again! Sorry di kita na-email for a long time now. Kamusta there? I'm having migraines here kasi. Since walang task and the other JLA members are making hakot my jobs nalipat tuloy ako sa different department. They are so kainis na talaga, I can rip them off to atoms talaga. Grabe! Transfer me ba naman sa HR department coz' JLA is recruiting for new superheroes. Like hello?! Kahit ako lang and without the JLA team I can save the world kaya.

So there nga, napunta na ako sa aking new designation. Syempre being in HR, I need to make turo the superheroes wannabes and newbies. We went to a room to orient these wannabes na nga. My gawd!? They are so maingay, I can feel my eardrums shatter into molecules na nga. These newbies have super ingay and daldal powers siguro. Like they are in palengke, duh!? They were shouting "Hey! Are you a housemaid as well?" Duh!? I can't believe we are making maids to superheroes now. Suggest ko nga sa management na we make na lang a reality TV show JLA's Next SuperChimi-u-u.

And the stench was so hell. Their pabangos ba naman ay Axe and imitations of famous brands. You know naman may super smelling powers di ba? I can distinguish kaya the fakes from the origs. Kaya there, their stench make sapaw my original High Energy by Dior. Even with my uber powers, di ko kaya ang amoy, I almost suffocate na nga eh. Buti na lang tinapos ko kagad ang orientation or else baka nag-disappear ang lungs ko.

Tapos, kanina ba naman, may fat lady na make lapit to me. She was asking for help kasi nakaka-receive daw siya ng death threats and hate mails. Pero she made puri my pabango and she's wearing Jo Malone for her perfume daw. I told her na lang "And so if you're wearing Jo Malone?! You look like Sly Stallone naman!" Then, she make gulong away from my office. The beeyotch!

Kakainis talaga di ba? Hay naku, let's forget it na nga lang. Bad trip lang ako lalo.

Anyway, ikamusta mo na lang ako kay Mang Tibur. I heard approve na ang visa niya dito sa US. Sana we'll meet here.

Til' next e-mail na lang ulit best friend.

Ciao.


Your best friend,
MM

Grabe naman. Kawawa naman best friend ko, inaapi talaga ng JLA. Pero sure naman akong kakayanin niya ang lahat ng kinakaharap niya ngayon. Wish him luck.

Other Em-em stories:
One Strange Family
When Heroes Battle
Hero of the Metro

Friday, August 24, 2007

Start with a Smile

Ang araw ay dapat laging magsimula ng maganda, dahil kapag nagsimula ito ng di maayos ay malamang buong araw na ang topak. Kaya naman mas masarap sa pakiramdam na start a day bright and smiling para magandang aura din maipapakita natin sa iba.

Mistaken


Pagmulat ko ng aking mga mata kaninang umaga, bumaba kagad ako mula sa aming kwarto. Dumiretso sa CR at ginawa ang morning ritual—ang maghilamos ng weewee... este ang magweewee at maghilamos. Pagkatapos ay humarap ako sa salamin, tiningnan ang kahubdan ng aking sexy body, nagflex ng muscles at nag-unat-unat. Bago ako pumunta sa kusina para i-ready ang aking almusal tiningnan ko muna ang dyaryo namin. Bumagsak bigla ang aming kabahayan at nadaganan ako ng mga debris kaya naman hindi na ako makahinga sa mga nabasa ko.


Kamukhang kamukha daw kasi ng bangkay ang isang nawawalang kaanak na taga-Las Piñas. May tama ng baril ang nasabing bangkay. Naisipan daw muling tawagan ng isang kamag-anak ang selepono ng sinasabing bangkay pero laking gulat daw ng mga kamag-anak nito ng may sumagot dito at nabatid nilang alive and still kicking pa sa lugar ng Masbate. May napuna nga rin daw ang isang kamag-anak nito na ang nunal nito sa kaliwang pisngi ay nalipat sa kanan kaya naman na-realize nga nilang hindi pala talaga nila kamag-anak ang nasabing bangkay.

Kaya naman hindi ko napigilang matawa sa nabasang balita nitong umaga. Kung ganyan ba naman ang sasalubong na headline sa akin tuwing umaga eh di ang saya-saya na ng daigdig ko. Nalaglag na yata ang bituka ko sa sahig, natae na rin yata ako at bumaho ang buong kabahayan sa aking katatawa sa balitang ito. Hay naku, mga balita talaga ngayong panahon na ito.

Ang tanong ko lang, sino ang may kasalanan? Ang bangkay o yung nunal?
Smile

Pagdating sa turismo ay talong-talo tayo ng ating mga kapitbahay na bansa lalo na sa bansang Thailand. Though, kilala ang bansa natin very hospitable at palangiti sa kabila lahat ng mga trahedyang dumadaan at krisis sa ekonomiya. Pero nito ko lang nalaman ay daig pa rin pala tayo ng mga Thai pagdating sa pagngiti at yun pa ang tumutulong sa kanila para lalong umangat ang kanilang turismo.

Siguro panahon na para baguhin na nating mga Pinoy ang ating mga ngiti. Kaya naman panawagan ko sa aking mga kababayan at sa Department of Tourism ay unti-unti na nating pag-aralan at higitan pa ang smile ng mga Thais para umangat pa lalo ang turismo natin. Heto ang isang sample kung paano ngumiti ang mga Thais.



Smile na rin kayo!

Wednesday, August 22, 2007

Music 101: Back to Basics


Music is a universal language. Dumarami na rin ang mga music-lovers ngayon kaya naman mabentang mabenta ang mga mp3 players at iPod, pati nga mga selepono ay may mp3 playback features na rin bukod sa camera at yabang features nito. Kung ako nga hindi nakakapagsimula ng araw at trabaho na walang pinapakinggang music sa aking computer.

Pero siyempre ang pagpapatugtug dapat tiyempo rin sa mood or ginagawa sa pagkakataong yun. Hindi masarap makinig sa music kung hindi akma sa emotions, kaya dapat laging terno ang tugtug, parang fashion lang, pinoy breakfast meals at ulam-sawsawan combinations.

In celebration
Dapat ang mga tugtugin dito ay yung masasaya. Piliin ang mga kantang nakakaindak or kung hindi man yung kayang sabayan ang lyrics. Kadalasan mga electronica at mga mainstream music ang tinutugtug. Basta make sure na naririnig din ng marami ang music hindi yung naka-earplug lang dahil magmumukha lang timang kung solo lang na nagsasasayaw at nagse-celebrate mag-isa.

During travel
Kapag mahaba ang mga biyahe dapat may katerno ring magandang music. Maganda sa pagbabiyahe ang mga fast track na music, gaya ng mga rock or anything na mabilis para di maramdaman ang haba ng biyahe. Pwede rin yung mga hiphop na bumabayo ang bass kung ifo-flaunt ang quality speakers ng sasakyan. Huwag lang magpatugtug ng remix na nabibili sa bangketa baka mapagkamalang motorbike na may speaker at glowing lights ang inyong kotse.

When pumping irons
Dapat kapag nasa workout or any exercise yung mga thumping at hard rock sounds ang pinapakinggan. Para yung rhythm ng breathing ay sumunod din sa tugtug. Saka ang sagwa naman yata kung sa gym pa mapapakinggan yung mga kanta nila Celine Dion, Mariah Carey, Regine Velasquez at Sarah Geronimo. Unless nagpa-practice ng song interpretation habang nagbubuhat ng mga metal plates.

As a sleep inducer
Bukod sa pagbabasa at gatas, mainam din ang pagkinig sa music. Lalo na yung mga instrumental. Pero dapat ang music na pakikinggan ay hindi yung may lyrics or yung alam kantahin. Kasi ang tendency nu'n ay magkakakanta lang imbis na matulog. Mapapatay kayo ng kasambahayan at baka masakerin pa kayo ng baranggay pag nagngangawa kayo para makatulog.

Sensual nights
During steamy nights dapat may sensual music din para mas gaganahan. Pwede ang mga jazz or something romantic instrumentals or mala-"Careless Whisper". Pero walang masama kung maging thrill seeker, pwedeng patugtugin ang "Toxic" or "I'm a Slave" ni Britney Spears kung mag-striptease ang juwawhoopers para sa guys ay pwede naman ang "Quit Playing Games with my Heart" ng Backstreet Boys.

Killing session
Kung likas namang serial killer magandang patugtugin yung mga BGM ng mga slasher/horror movies. Gaya na lang nung BGM sa movie ng "Jaws". Mga heavy metal music ay angkop rin. Mas mafi-feel ang pag-stab kapag ganyan ang mga tugtug. Sabayan lang ang galit ng musika sure na hindi magsu-survive ang biktima—unless mga kanta ng Spice Girls ang pinapatugtug.

Emo-wrist slashing sessions
Syempre emo songs din bagay dito. Ang dami ng emo-rock bands ngayon kaya sabayan lang ang mga yun. Pero mas better kung pakikinggan ang mga violin instrumentals dito. Sabayan lang at imagine lang na nagba-violin sa wrist gamit ang razor blades or kahit anumang matalas na bagay surebet na successful ang pagpapakamatay.


Kaya naman mahalaga ang music sa ating mga buhay. Hindi lang nito napapalabas ang emosyong taglay natin kundi napapakita rin nito ang mga nais nating iparating. Pero sana lang may magregalo sa akin ng iPod Video 60gigs para naman mas lumigaya ako. Puno na rin kasi mga hard disk ko sa dami ng mga mp3—wala pong porn dun.

Monday, August 20, 2007

Raindrops are Pouring on my Head

Grabe ang nagdaang linggo. Dumaan kasi ang ilang bagyo nitong mga nakaraang araw. Senyales lang na effective ang ginawa kong rain dance para maibsan ang tinatamasang dry spell ng ating bansa lalo na sa part ng Luzon. At talagang nag-rain dance ako in the nude para talagang umepekto, yun nga lang sumobra yata.

Malamang nagdiwang na naman ang maraming students noong nag-declare ng suspension of classes ng ilang araw, 3 days sa isang linggo. Well, kaming in the workforce ay hindi na-enjoy yun. Bumaha ba naman sa karamihang parts ng Metro Manila kaya naman nahirapan kami sa pagpasok sa aming mga offices para lang makapag-trabaho.

Kaya ako rin nahirapan last week dahil nga sa lakas ng buhos ng ulan ay binaha din ang lugar namin. Gagamitin ko na nga sana ang luxury ship ko para pumasok ng trabaho kaso naisip ko na maliliit nga lang pala mga streets ng Metro Manila at baka masira ko lamang ang mga kabahayan na madadaanan ko. Kaya pinili ko na lamang na gamitin ang aming yacht papasok ng office.

Nang dumating ako ng office ay hindi pa rin talaga tumitila ang malakas na buhos ng ulan. Kahit nga kumakanta na ako ng "Rain Rain Go Away" ay hindi pa rin ito tumitigil, sa halip ay lumakas pa ito lalo. Sintunado siguro ako kaya hayun, lumakas lalo ang ulan. Maya-maya lang ay tumaas na nga ang tubig at binaha ang harapan ng building na aking pinapasukan.

Nang nakita ko nga ang tubig sa labas ay nalungkot ako. Hindi dahil mahirap umuwi sa ganitong kalagayan or maraming langgam ang nilunod ng baha, kung hindi dahil nalimutan ko ang aking goggles, swimming trunks at snorkel para sana mag-swimming ako sa baha. Kaya naman labis ang panghihinayang ko. Though pwede naman akong mag-skinny dipping sa baha ay hindi ko na lang ginawa kasi wala nga pala akong dalang tuwalya. Baka magmukha lang akong mummy kung tissue ang gamitin kong pampatuyo.

Humihingi ako ng patawad sa inyo dahil ako ang dahilan ng sunud-sunod na pag-ulan nitong nakaraang linggo. Kaya nga ipinapangako kong hindi na ako sasayaw ng raindance habang sinasabayan sa pagkanta ang mga music video sa MYX.

Ay syet, Ulan ng Cueshé sa MYX. Kanta muna ako saka na pangako ko. Bahala na kayong ulanin dyan!

Friday, August 17, 2007

Mouthwatering


Yummy di ba?

Isa sa mga kinaiinisan ko kapag naglalakad sa kalsada ay yung mga taong dura ng dura. Dura dito, dura doon. Kulang na lang ay pumunta sila sa ulap at gumawa ng ulan ng laway sa buong bansa. Bakit ba kasi hindi nila mapigilan ang pagdudura? Siguro mabaho at nalalason sila sa sariling laway.

Hindi naman nakamamatay ang paglunok sa sariling laway kaya bakit ba dura pa rin ng dura. Ang laway pa nga ang tumutulong sa pag-digest ng ating mga kinakain. Nakakatulong nga rin itong protektahan ang ating bunganga sa mga bacteria. Mabuti sana kung may plemang malapot at green na green pa ang ilalabas—nila pero sa tamang lugar naman. Hetong mga 'spitters' na ito, they better go back to kinder and study physiology.

Dapat nga nagse-save pa sila ng mga laway nila dahil makakatulong din ito sa kanila in the future.
  • Panglaban ito sa dry spell or drought. Ipunin lang ang laway at pwede na itong gamiting inumin o kaya pangligo sa katawan.
  • Kapag nalaos na ang e-mail. Siyempre balik snailmail kapag nangyari at ano ba ang pandikit sa mga selyo at panglakip ng mga envelopes, syempre laway.
  • Sa mga kaaway. Kapag may sinabing masama o nakakapahamak ang kalaban, duraan lang sa mukha, effective na pang-insulto. Take it from the movies and TV series.
  • For hairstyling. Spit an ample amount on palm, spread on hair and style as desired.
  • For shoe polishing. Spit on leather shoe, spread and wipe to shine. Kahit anong kulay pa ng sapatos pwede, unless kulay black or brown ang saliva.
  • Pamatay sa sigarilyo. Duraan lang ang sigarilyo kapag tapos ng gamitin para mamatay na ang baga at usok.
  • Tulong sa bumbero. Kung walang tubig sa lugar, duraan na lang ang nasusunog na establisimiyento, tulong-tulong na lang sa pagdura para maapula kaagad ang apoy.
  • During steamy nights. Kapag walang available na lubricants mainam na alternative ang laway.
Kaya naman huwag ng dumura sa paligid, unethical na kadiri pa lalo't kung may tao pang maduduraan. Sige, baka kayo ang maduraan dyan at ang masama pa dun ay yung may kasama pang plema!

Wednesday, August 15, 2007

Miss You Like Crazy

I miss you like crazy
Even More than words can say
I miss you like crazy
Every minute of every day
Girl I'm so down when your love's not around
I miss you, miss you, miss you
I miss you like crazy
lyrics from Miss You Like Crazy
by Moffatts


Nami-miss ko na talaga siya. Almost two weeks na kasi siyang hindi bumabalik sa aming bahay kaya nga nag-aalala na ako sa kalagayan niya ngayon. Nasaan na kaya siya? Kailan pa kaya siya babalik sa amin. Nawawala kasi ang aking pussy!

Napulot ko ang aking pussy dun sa aming terrace, pusakal lang siya pero ang cute-cute niya kasi kaya naman lagi namin siyang dinadalaw doon at binibigyan ng pagkain. Medyo mailap pa siya nu'ng pussylet pa siya at hindi pa namin siya inaampon. Pero nu'ng naisipan na namin siyang i-adopt mabilis naman siyang umamo sa amin.

Naging maselang pussy nga siya nung inampon na namin siya. Hindi siya kumakain ng mga tira-tirang pagkain at kailangang laging Whiskas ang food niya. Minsan naman Friskies kapag walang mabili sa palengke. Minsan din naman kumakain siya ng isda, pero hindi yung mga gunggong... este galunggong, tilapia, sapsap o bangus. Gusto niya ay tuna in can, at hindi yung flavored or yung in vegetable oil, kailangang "in brine". Sosyal ang pussy namin, alta-sociedad siguro nung past life niya.

Regularly din namin siyang nililinisan at pinapaliguan para lagi siyang mabango at malinis. Pinapaliguan namin siya palagi ng Lactacyd... este ng Sunsilk para mabango parati. Sino ba ang gusto ng amoy ng mabahong pussy? Sumasampa kasi siya sa mga sofa, sa kama at laging tumatabi sa tao, lalo na sa akin. Malapit talaga sa akin ang pussy na iyon. Lagi niyang kinikiskis ang kanyang sarili sa akin kaya naman nakikiliti ako sa kanyang balahibong pusa.

Tuwang-tuwa naman ako sa kanya kapag nilalaro ko siya. Lalo na kapag medyo kinakagat-kagat niya ang aking mga fingers. Ang sarap kasing laruin siya gamit ng aking mga daliri kahit na kadalasan nakakalmot na niya ako. Nanggigigil kasi siya kaya hayun nasusugatan ako. Nakikiliti siguro sa mga daliri ko.

Ang ayoko lang sa kanya, minsan kasi sumusuka siya sa aking kama. Kaya hayun napipilitan akong magpalit ng kama at bed sheet nang di oras. Ganun yata talaga ang mga pussy kapag nangangati at di mapigilan ay sumusuka na lang bigla.

Kaya hayun, nami-miss ko na ang aking alagang pussy. Asan na kaya siya? Sana bumalik na siya.

Teka, anong pussy ba ang iniisip niyo?

Monday, August 13, 2007

Turning Black


Ano ba itong nangyayari sa akin ngayong araw na ito? Gumising akong ang bigat-bigat ng pakiramdam ko kahit wala namang nakapatong na mabigat sa aking katawan. Iba talaga ang pakiramdam ko hindi ko ito maunawaan.

Pagmulat ko ng aking mata iba na ang pakiramdam ko. Pagtingin ko sa sarili ko nagulat na lang ako at may makapal na black eyeliner sa aking mga mata. Tapos humaba ang aking bangs, one sided at halos natatakpan na ang aking mata. Naging jetblack na rin ang buhok ko at very damp and sleek. Oh my gulay damahayhay! Nagiging emo na ako.

Sa mga oras na ito nagugustuhan kong makinig ng mga kanta ng My Chemical Romance, Dashboard Confessional, Green Day at 30 Seconds to Mars. Hindi ko naman sila mga paboritong mga banda pero napapakanta ako ng mga tugtugin nila. Ayoko ng ganitong mga kanta, nade-depress ako lalo at nagkakaroon ng mga madidilim na ulap sa aking paligid. Ganun pala ang emo, napapakanta ako ng "Wake Me Up when September Ends" at ng "Macarena".

Nag-iiba na rin ang mga paningin ko sa lahat ng matatalas na objects gaya ng mga kutsilyo, blades, cutter at sa plastic knife ng mga fastfood chain. Parang tinatawag nila ang aking pangalan at pinipilit nila akong hiwain ko ang aking mga pulso. Ganun din sa mga lubid, abaca, straw, sinulid at sa dental floss. Kanina ngang nagfo-floss ako, gusto kong ipulupot yun sa leeg at isabit para magbigti na ako. Buti na lang may malaking tinga akong nakasingit sa ngipin kaya ipinangtanggal ko na lang yung dental floss.

Ayoko ang maging emo... hindi siya fashionable. Very limited ang colors na pwedeng piliin kapag emo. Sana naman paggising ko wala na itong eyeliner sa aking mata at bumalik na sa tamang haba ang aking buhok. At please ayoko ng kumanta ng Macarena, napapasayaw kasi ako!

Mag-ingat sa Emotrambiosis... sakit na nakakahawa ito sa pamamagitan ng pag-inom ng uhog at luha ng may sakit na ito.

Friday, August 10, 2007

Why It's Good to be a Man


Dalawang klase lang ang kasarian ng lahat ng kahayupan at kingdom mammalia sa mundo. Bagamat lumalabas na ang mga third sex under pa rin sila sa dalawang gender; male and female. Though marami na ring nagagawa ang mga kababaihan na dati'y ginagawa lang ng kalalakihan—or vice versa—marami pa rin ang pagkakaiba ng dalawa.

Ilalahad ko ngayon ang ilang bagay tungkol sa aming mga kalalakihan na hindi alam ng marami or lalo na sa girls.

  • Ang hairstyle kahit pa ancient na at hindi nagbabago ng ilang dekada ay okay lang.
  • Kahit saan pa tumubo ang buhok, kahit pa magmukhang unggoy pa basta huwag lang tutubo ang buhok sa palad, sa dila o kaya dun sa 'helmet'. Hindi yun fashionable tingnan.
  • One-piece lang parati ang underwear.
  • Walang kiyeme kung naka-topless at ibuyangyang ang utong.
  • Dilaw ang kadalasang mantsa sa mga brief at hindi pula or brown.
  • Hindi kami inaatake ng dysmenorrhea.
  • Kapag gumagamit ng CR kadalasan ay di pa rin bullseye sa bowl ang weewee.
  • Maraming lalaki ang hindi naghuhugas ng kamay pagkatapos mag-weewee.
  • Hindi big deal kung flat chested.
  • Hindi namin kailangang parusahan ang sarili sa pagsusuot ng mga "killer shoes".
  • Mahilig din kami sa tsismis akala lang ng iba hindi.
  • Kung amoy clorox ang banyo pero hindi naman ito malinis, isipin na ang dapat isipin.
  • Mas acceptable ang pagtaba kahit pa kasinglaki na ng Jupiter sa juba.
  • Mas sexy kaming tingnan kapag basang-basa ng pawis, hindi lang sexy yun kapag sinamahan ng masama at nakakasulasok na amoy. Pero okay lang yun mas nakakakatakam naman kami with our manly man scent.
  • Hindi kami namomroblema kung delayed or kung anuman yun. Basta ang sa amin irregular man ang labas nun pero tuwing tulog lang kami nangyayari at sa tantric method lang—or self-manipulation.
  • Mamomroblema lang kami sa paggastos sa panganganak pero hindi sa sakit ng panganganak. Pero meron naman yung mas natataranta pa kaysa sa dun sa asawang manganganak.
  • Hindi namin nafe-fake ang orgasm.
  • Ok lang na umutot o dumighay kami ng malakas sa publiko.
  • Kapag tinanong kami ng "red or white?" ang isasagot lang namin ay "red" or "white" pero di na kami magtatanong "bakit hindi yung white/red?"
  • Buhay at dugo namin ang sex at porn—porn lang akin kasi nga USB pa ako.
  • Bukod sa aming bayag, weakness din namin ang aming puso.
Masarap maging lalake kaya naman mga babae dyan magpa-convert na at maging lalake na rin!

Ay huwag pala muna! Kailangang ma-rape muna ako bago niyo gawin iyon!

Wednesday, August 08, 2007

Doing the Deed... Alone



Nung kamakailan naiwan ako sa loob ng bahay. Mayroon kasing kailangang asikasuhin ang pamilya at ako ang napiling maging security guard ng bahay. So far sa pagbabantay ko ng aming tahanan, wala namang nagbalak na mangloob para gumawa ng kaguluhan at house party. Pero kapag mag-isa pala sa bahay may isang bagay na hindi maiiwasan.

Mag-isa ako sa bahay, hindi ko maiwasan ang init ng aking damdamin. Hindi ko nga alam kung ano ang pumasok sa aking isipan at hindi ko napigilang gawin yun. Kailangan din kasing gawin ang bagay na yun at pakawalan ang bugso ng damdamin. Kapag hindi ko nagawa yun malamang kung ano pa ang mangyari sa akin.

Kaya inalis ko na kagad ang saplot at sinimulan ng himas-himasin. Malamig at malambot siya kaya naman hinimas ko pa lalo. Masarap pala sa pakiramdam. Kaya itinuloy ko ang paghimas, umabot ang mga kamay ko sa iba't ibang parte ng katawan. I choked the chicken. Himas lang ng himas habang may ipinapahid pa ako para mas lalong sumarap ang pakiramdam.

Ibinuhos ko pa ang madulas na bagay dito. Unti-unti ng nag-iinit, naramdaman ko iyon sa aking mga palad. Kaya naman nagmadali ako pinaspasan ng husto. Maya-maya lamang ay pumutok na ito. Tapos pumutok pa ulit hanggang sa di naglaon tumigil na ang pagputok nito. Ang sarap. Masaya akong makita ito ng ganun.

Ang sarap talaga. Ganun pala yun. Ganun pala ang magprito ng manok. Hindi maiiwasan dahil wala kaming kakaining hapunan kung di ko gagawin yun.

Ano ba ang iniisip niyo?

Monday, August 06, 2007

Becoming Celebrity

Remember my name
(Fame)
I'm gonna live forever

I'm gonna learn how to fly
(High)

lyrics from Fame
by Irene Cara


Kapag nanonood ako sa TV at nakikita ang lifestyle ng mga celebrities—local man o hollywood—ay talaga namang naglalawa ang laway ko at nilulunod ang mga tao sa kabahayan. Nakakainggit talaga ang fortune nila na inaasam-asam rin ng marami. Talaga namang nakakatakam ang mga mararangyang bahay, kotse, wardrobe, career, sexlife at... sexlife.

Masarap siguro ang feeling ng mga celebrities. Nagagawa ang mga gusto at halos lahat yata ng fortune nasa sa kanila na. Ano nga ba ang benefits ng pagiging famous?

Maraming pera
Syempre naman kapag sikat sandamakmak ang opportunities. Maraming mga projects, exposures at kung anu-ano pa. Umuulan at minamarinade na yata ang mga pagkain nila sa pera, pati pangligo ay pera na rin ang lumalabas sa mga showerheads nila. Hayan ang mga endorsements sa kung anu-anong produkto, shampoo, multivitamins, telecoms, gadgets, softdrinks, facial creams, at iba pa. And who knows baka meron na ring mag-endorse ng panghintutule later on.

Nawawala ang privacy
Laging nagkakaroon ng media frenzy sa mga taartits. Sila ang pinagkakabuhayan ng mga paparazzi at ng mga tsismoso't tsismosa. Lahat na lang yata sa buhay nila ay pinakikialaman, pati buhay ng pamilya at buhay ng kapitbahay nila. Pati nga yata mga hadhad, eksema at kurikong ng mga celebrities ay alam ng media.

Merong VIP treatment
Hetong mga sikat na ito talagang eyspeysyal ang laging ipinapakita sa kanila. Binibigyan sila ng discounts, accomodations at kung anu-ano pang freebies. Si Paris nga napagbigyan pang palabasin sa kulungan kahit special din ang kulungan na nilaan sa kanya. Kapag may nadala sa inyo sa mental hospital, banggitin niyo lang pangalan ko at bibigyan kayo ng VIP treatment ng mga ka-ward ko doon. Sana lang buhay kayong makalabas.

Nagiging brand ang name
Isang sambit lang sa pangalang sikat talaga namang kilala kagad. Banggitin lang ang isang sikat na pangalan mapi-picture kagad sa isipan yung hitsura nila. Ngayon pa nga isinasama na sa brands ng pabango at damit, parang sina Paris Hilton, P.Diddy (Sean Combs) at J.Lo. Kaya naman ako kung gusto kong gawing brand ang pangalan ko, ipapalagay ko ito sa brand ng suppository. Para kung ipapasak niyo ito sa puwet niyo ay ako ang maaalala niyo.

Maraming maganda sa pagiging sikat na celebrity. Ako? Hindi ko na kailangang maging celebrity.

I'M ALREADY BIGGER THAN THAT!

Friday, August 03, 2007

Taste Not to Forget

Napakasarap ng ulam namin kagabi. Naparami nga ulit ang kain ko at nakailang pabalik-balik na rin ako sa hapag-kainan. Kapag ganun ba naman kasarap ang nakaharap sa dining table ay talagang hindi mapipigilang kumain ng marami. Ano ba ang ulam namin? Simple lang naman, Nilagang Baka!

Ano ba ang kakaiba sa nilagang baka na ito at nabusog ako ng husto?

Ang karne ng baka ng ulam namin ay napakasarap at napakalambot. Mistulang chocolate na natutunaw na lang sa bibig sa kalambutan. Malasang-malasa pa ang karne niya, fresh na fresh at hindi galing sa karne ng matandang baka.

Lasap na lasap ko pa nga yung damong kinain ng baka. Parang sa Pangasinan pa nga galing yung baka, kasi parang ganun lasa nung damo. Sa Tondo pa nga kinatay kasi nalasahan ko rin yung itak na ginamit pangkatay dun sa masarap na baka. Nalalasahan ko kasi yung iba't ibang dugo ng baka sa ginamit na itak. Yung nagkatay naman ay taga-Novaliches, malalasap din kasi yung pawis niyang tumagaktak dun sa karne ng baka.

Yung repolyo naman galing Baguio. Malutong at sariwa pa kasi. Saka nalasahan ko yung matabang lupang pinagtaniman nitong repolyo. Hindi nga yata ginamitan ng artificial fertilizers, kasi matitikman dun sa repolyo yung manure na ginamit pampataba sa lupa. Medyo may konting pesticide pero nahugasan naman ng maayos ang tanim.

Ang patatas rin ay napakasarap, malambot at mashy. Galing Bulacan naman yata itong patatas. mataba rin kasi ang lupang pinagtaniman nito. Pero medyo may nalasahan akong kakaiba, parang dumumi yata yung alagang kambing sa pinagtaniman ng mga patatas nito. Pero as well, masarap pa rin naman yung potato.

Hindi ba't napakasarap ng ulam namin. Pasensya na kung maraming natakam sa simpleng ulam namin kagabi. Mamaya porkchop steak ang ulam namin, gusto niyong malaman ang lasa? Ano ang ulam niyo ngayon? Ano ang lasa?

Wednesday, August 01, 2007

Struck by a Star

Grabe ang init ng panahon ngayon. Tumatagaktak talaga pawis ko kapag di ako natatapat sa electric fan o aircon. Tumingala ako sa langit "parang ganito ang panahong iyon, mainit at humid". Kasabay ng pagpatak ng aking pawis ang pagbabago ng paligid; nagkakaroon muli ng water effect.

The Arrival

Isang taon ng mahigit noong nagbakasyon kami ng barkada ko sa Bicol. Holy week pa nga nu'ng pumunta kami doon. Grabe ang biyahe at nalamog kami ng mahigit kalahating araw sa loob ng sasakyan, giniling na nga yata ang mga kalamnan namin sa haba ng biyahe. Nang dumating na kami sa aming paroroonan, naligo at diretso tulog kagad kami sa tindi ng hapo at pagod.

Nakatulog naman kagad kami tapos maya-maya ginising na kami, mamamasyal daw muna kami. DALAWANG ORAS pa lang ang tulog namin. Gusto ko ngang mag-super saiyan at ibalibag sa ere with matching helicopter kick at i-german suplex ang gumising sa akin dahil bugnutin ako kapag nabibitin ang tulog. Pero dahil nga BFF kami ng mga kasama ko hindi ko na lang ginawa at nag-stroll na lang kami sa ilalim ng buwan na di nagta-transform to wolf overviewing Mayon volcano by the side.

Convenience Store

Pumasok muna kami sa isang convenience store at bumili ng mga anik-anik na makakain at mga pangangailangan namin. Mukha namang normal ang mga namimili doon, so far wala naman kaming namimiling mga manananggal at wakwak. Hindi rin naman mambabarang ang mga tindero sa loob, parang 7-11 lang din ang convenience store na yun.

Maya-maya meron akong weird na naramdaman. Multo ba yun? Hindi naman yata, pero nagbago bigla pakiramdam ko. Paglingon ko sa kabilang aisle merong tatlong kabataan, wala namang kakaiba sa mga nilalang na ito maliban na lang sa isa dahil badaf siya. Hindi naman sila mga tiyanak o maligno pero nagkakagulo sila. Hindi rin ako natatakot sa kanila, nabigla lang ako sa hawak nila. Hindi iyon kutsilyo o mas lalo namang hindi dildo. May hawak silang cellphone camera at kinukuhanan ako ng picture.

Paparazzi Kids?

Gusto ko man sanang mag-strike-a-pose para sa kanila kaso hindi ko magawa kasi nga bagong gising lang ako at magulo pa ang hitsura ko. Kaya naman todo-iwas ako sa pagkuha nila ng picture sa akin at talagang gumalaw-galaw ako para di sila makakuha ng good shot sa akin. Persistent talaga sila sa pagkuha kahit di naman ako artista.

Nakapila na ako sa counter at babayaran ko na ang aking mga nabili. Hayun pa rin sila sinusundan at kinukunan ako ng picture. Nagtatawanan na ang mga repakuls ko sa loob ng convenience store samantalang ako'y nagiging langgam na sa kahihiyan. Palabas na ang kaibigan ko nang bigla niya akong tinuro at nagsisigaw na "STARSTRUCK YAN! STARSTRUCK YAN!" sabay takbo palabas at naiwan ako sa loob ng store. "Syet! Nakakahiya di ako Starstruck, Star Circle ako!" sa isip-isip ko. Nilapitan ako ng badaf at tinanong ako "Kuya, Starstruck ka?" Umiling na lang ako at nag-teleport palabas ng store.

-------------

Ganun pala ang pakiramdam ng mga artista kapag magulo ang kanilang buhok at kinukuhanan ng picture. Kaya pala umiiwas sila sa media kapag bagong gising. Ang sarap pala ng feeling ng mga artista. Sana may mag-ala paparazzi ulit sa akin, pero huwag naman kapag bagong gising ako.