Somebody Text Me

Nakalimutan ko ang aking minamahal na Maritoni — aking cellphone — kahapon sa bahay. Hindi naman kasi nagparamdam na naiwan ko pala siya, hindi rin naman kasi siya marunong magcommute papunta dito sa office, kaya hayun tengga siya sa bahay. Hindi naman ako nag-aalala sa cellphone kong iyon kapag nasa bahay, safe naman iyon saka wala namang nagtetext. Tanging Globe Advisory lang ang madalas makaalala dun.

Salamat na lang din dahil kahit papaano may araw din naman akong may katextmate, bukod sa balance inquiry, para naman kahit papaano mabawasan man lang ang battery ng aking cellphone at marinig ko man lang ang mga pang-flaunt kong mga mp3 message tone. Kung wala nga lang siguro akong katextmate malamang bumalik ako sa dati na umaabot pa ng expiration ang aking 300 peso load. Ngayon nag-improve na, hanggang 1 month na lang ang aking load! Teka di yata improvement yun, gastos kaya yun.

Kung gusto niyo naman akong textmate, huwag na kayong mag-abala dahil sasayangin niyo lang load niyo. Tamad akong magtext maliban sa mga importanteng bagay gaya ng pagtext ng "Wer n u? D2 n me!" hanggang ganun lang. Kaya pati sa text, wala ng nagmamahal sa akin.

Since nasa texting na usapan at gusto mo pa namang magpasikat sa iyong bago at naggagandahang phone, tulungan ko kayo kung paano niyo gagawin yan at para magtext naman sa iyo ang mga textmates mo.

• Mag-group message at sabihing "Ui, buhay p me, d p me deds kya txt nyo me ha! ü" May magrereply sa inyo nyan, kung wala, magdusa kayo!
• Magtext o magforward ng quotes sa sariling number, ilang segundo lang may marereceive ng text.
• Huwag i-off ang mga advisories para naman tumunog ang phone.
• Mag-balance inquiry para kung may kasama at gustong ipagmayabang ang maganda at bagong mp3 message tone tutunog ito kapag nareceive na ang balance inquiry.
• Magsubscribe sa kung anu-anong kaek-ekan ng mga providers para maya't maya may marereceive na text.
• I-set ang alarm at i-configure sa message tone na gusto, para kunwari may nagtext.
• Ilagay din sa pinakamaingay na setting ang phone para talagang agaw-pansin kapag may nagtext... kung meron man.
• Huwag mumurahin ang mga nagfoforward na mga quotes at jokes. Matuwa na lang dahil kahit forwarded nakakatulong silang mabawasan ang charge ng battery ng cellphone.
• Murahin ang isa sa phonebook, kapag nagreply, sumagot sabihin 'wrong send' lang.
• Kung wala talagang nagtetext, gamitin na lang ang ibang features ng phone... pang-unat ng buhok, pangtaya sa tatsing at pangnood siyempre ng porn.

Siyempre maganda kung may magtetext sa inyong mga magagarang cellphone. Ano silbi ng magandang cellphone kung wala rin namang nakakaalala lang magtext o tumawag sa inyo? Ok lang naman yun, kasi meron pang mas masagwa dun. Mamahalin at maganda nga ang cellphone kaso wala namang load — or di naman postpaid. Kaya kung hindi de kolor ang mga cellphone niyo pero may laman namang malaking load inggitin niyo na ang katabi niyong may magarang telepono!

Bye-bye Jetlag!

Kung mga jetsetters o first time niyo mag-cross continent, malamang ay naranasan niyo na ang common problems ng mga travelers; ang jetlag. Ang jetlag ay nangyayari dahil nag-a-adjust ang body clock sa timezone ng bansang pinuntahan. Kung kaya't kapag lalakbay papuntang US o saan mang iba ang timezone sa atin asahan niyo na ang jetlag. Nitong kamakailan lamang may natagpuang isang gamot para sa jetlag, heto ang sikat na blue pill na sildenafil, o ang sikat na VIAGRA

WASHINGTON (Reuters) - The male impotence drug Viagra may be useful for treating jet lag as well, according to Argentine researchers who gave it to hamsters made to feel like rodent globe-trotters.

The researchers manipulated the schedule of turning lights on and off to induce jet lag in the laboratory animals, they reported on Monday in the Proceedings of the National Academy of Sciences.

Adult male hamsters given Viagra, also called sildenafil, recovered from jet lag up to 50 percent faster than hamsters that were not given it, the researchers said.
more stories from Reuters

Kayang i-adjust ng Viagra ang ating body clock ng 6 hours, kaya't malaking tulong ito para sa mga kakilala nating galing sa ibang bansa. Lalo na para dun sa mga OFW at mga balikbayan nating mga kamag-anak. Yun nga lang tandaan na Viagra pa rin ang gamot. Heto lang naman ang ilan sa mga pwedeng mangyari:

• Magmamadaling umuwi ang mga kalalakihang balikbayan na sabik sa kanilang mga esmi.
• Magiging mabenta at mabilis mauubos ang mga condom sa mga duty free at mga convenience store na malapit sa airport.
• Punuan na parati ang mga men's room sa airport.
• Maraming aalog-alog na mga sasakyan sa parking lot ng airport.
• Dadami ang mga motels at hotels sa paligid ng airport.
• Hahayaan na lang mga bata na mamili sa duty free habang sina mommy at daddy pupunta sa CR o di kaya mag-"Let's Get It On!" sa sasakyan sa parking lot ng duty free.
• Maglalaro ng "espadahan" ang mga kalalakihang jetsetter o balikbayan sa mga CR.
• Mawawalan o mag-iiba na ang mga trabaho ng mga naggagandahang mga flight stewardess ng eroplano.
• Maraming lalaki ang dadalhin sa detention dahil mapagkakamalang deadly weapons ang mga nakaumbok sa mga nagsisikipang pantalon ng mga balikbayan at jetsetters.

Marami pang pwedeng mangyari kapag tuluyan ng gawing gamot ito sa jetlag. At saka, mangyayari lang naman ang mga bagay na yan kapag nagtake sila ng viagra sa loob ng eroplano pa lang. Hintayin na munang makauwi sa pamamahay bago i-take ang Viagra para magamot ang jetlag.

Big Scenes, Big Screens

May bago akong ipipitch na project kay Mr. Vic ng Viva Films. Actually, nag-set na ako ng schedule of meeting ulit namin. Yung nauna kong project na para sa Palanca ay hold muna ang productions. Injured kasi ang aming leading lady dahil sa tindi ng acrobatics at stunts para sa project na ito. Nahirapan naman kami sa casting para dun sa aking life-story movie. Hindi qualified ang mga local actors, gusto ko ubertalented ang gaganap sa akin. Though may ni-recommend sila sa akin si Justin Cuyugan daw at yung guy sa PLDT DSL ads. Hindi pa naman sila nag-audition kaya di pa namin makilatis ang talento nila.

Idea ito ng aking pinsan, and they are great stories kaya naman naisipan kong i-pitch nga ito kay Mr. Vic. Magandang gawing movie at talaga namang magiging box-office at kikilalanin ito sa ibang bansa. Baka nga i-adapt din ito ng Hollywood kapag naipalabas na ito. Kaya naman excited na akong ipakita ang draft at synopsis ng bagong movie projects.

Chikinini sa Puwet ng Diablo
Genre: Romance, Soft Porn
Synopsis: Love story ng isang demonyong nainlab sa isang babaeng tagalupa. Nang pumunta sa lupa ang demonyo para manukso sa mga tao, nakilala niya sa isang bar itong babae. Nalasing ng husto ang diablo, may nangyari sa kanilang dalawa, isang one night stand. Kinabukasan ay wala na itong babae ngunit nakaramdam ng pag-ibig ang diablo. Ngunit hindi niya nakuha ang pangalan, contact details at friendster account ng babae, malabo rin sa kanyang isipan niya ang hitsura ng girl. Isang palatandaan lang ang paraan para makita niyang muli ang iniibig na tagalupa. Sa pamamagitan ng naiwang bakas, ang chikinini sa kanyang puwet.

Himagsik ng Baklang Ngongo
Genre: Action, Suspense, Drama
Synopsis: Isang inosenteng baklang ngongo ang pinaglaruan ng tadhana. Sa kanyang pagpadpad sa siyudad maraming bagay ang di niya alam. Nakipagsapalaran sa city para mapaayos ang kanyang buhay at ang kanyang pamilya sa probinsiya. Sa isang di inaasahang pagkakataon, nakilala niya ang tatlong kababaihang inaakala niyang magiging mabuti sa kanya. Kaya't isang gabing nakasama niya ang mga nagagandahang dilag, hindi niya alam ang nag-aabang na masamang balak sa kanya. Nireyp siya ng mga babaeng ito, at hindi lang rape, gangrape pa. Itinapon siya sa malayong lugar na half-dead. Ngunit ng magkaroon ulit ng ulirat, iisa lang ang nais niya, iisa lang ang pakay niya at yun ay magpa-parlor... este maghiganti at poksain ang mga gumahasa sa kanya.

Kapag natuloy na itong movie project na ito, malamang na hahakot ito ng sandamakmak na awards. Ka-level na rin ito ng mga movie sa Academy Awards, Golden Globe at sasapawan mga movies ng mga Porn Filmfest.

Sino kaya mga bagay na artista sa mga movie projects na ito?

Striking Firsts

Nanggaling ako ng glorye nitong Lunes para manood ng Shrek The Third. On the way sa glorye, dumaan muna ako ng Landmark since doon naman ang route ko. Nakita ko sa Landmark na nakadisplay na muli ang mga uniforms at mga gamit pang-eskwela. Nostalgia! Nostlagia! Nagwawater effect na naman ang paligid at dinadala ako sa nakaraan. Ngunit pinigilan ko ang water effect na ito dahil manonood pa nga ako ng Shrek The Third sa G4.

Malapit na namang matapos ang buwan ng Mayo. Karamihan dyan inaayos na ang requirements at nag-eenroll na rin sa mga napili nilang mga schools at universities. Kung nakapag-enroll naman na, nagbibilihan na yan ng mga mapuputing polo, nagkikintabang mga leather shoes at payabangan na sa mga malulufet nilang mga pencil case. Ang mga nakapagtapos naman na ay malamang naghahanap pa rin ng mga trabahong mapapasukan hanggang sa ngayon. At yung mga batugan naman dyan, naghihintay na lang ng grasya sa iaabot ng mga magulang at inaabangan ang tawag ng barkada para malibre siya sa swimming.

Since mas marami ang magsisipasukan sa mga bago nilang schools at mga mag-a-apply sa mga trabahong nais kaysa sa mga inutil na tumutulo ang kanilang mga laway sa mga unan, bigyang tuon natin ang mahalagang bagay sa mga incoming Freshmeat... este Freshmen at mga aplikante, ang First Impression.

Malaking bagay ang first impression, judgmental kasi ang karamihan ng tao. Kaya naman dapat kahit papaano madaya natin ang impresyong ito sa umpisa pa lang. At kung may recall ang first impression na ito, mas mabuti dahil mas makikilala kayo sa ginawang ito.

• Syempre, dress to impress. Hindi naman necessary trendsetter, basta mahalaga maayos lang ang suot niyo. Pero kung talagang nais makaagaw pansin, magsuot kayo ng christmas tree, costume ni Jollibee o gayahin ang fashion statement ni Kuya Germs at Tessa Prieto-Valdez.
  
• Less is more. Contrary sa una kong suggestion ito. Hindi naman kailangang agaw pansin ang suot, pwedeng minimalist lang. Pero kung may recall, wag na lang magsuot ng kahit ano. Magpakita kayo sa interbyu at first day of school ng hubo't hubad, magandang first impression yan. Maaalala kayo ng sobra-sobra.
• Bigating tagline. Kapag ipapakilala ang sarili, tandaang maganda ring merong bigating tagline na bibitawan. Aalalahanin kayo palagi sa bibitawan niyong salita. Gayahin niyo itong sinabi ko noong first subject sa first day noong first year ng college ko:

  "Hi I'm Billycoy Dacuycuy and I'm still available."

• Scent attracts. Malakas ang epekto ng ating amoy sa pagtawag ng pansin. Pwede pa itong ma-enhance through the use of perfumes. Hindi naman kailangang magpabango para ma-enhance ito, huwag lang maligo ng isang linggo hanggang pasukan, tiyak na tatatak ang amoy sa mga makakasalamuha sa unang araw.
• Be confident and trust yourself. Confidence ang nagpapalakas ng appeal ng tao. Walang kwenta ang assets kung hindi naman bilib sa sarili. Isantabi ang hiya lalo't kung wala namang ginagawang masama at nakakasakit. Kaya't laklakin ang Lactacyd Confidence upang tumaas ang inyong self-esteem.

Malaking bagay ang first impression, doon kasi kagad hinuhusgahan ang isang tao; snap judgment. Hindi ito maiiwasan lalo't kung madalas may makasalamuhang mga bagong tao o environment.

Kayo? Ano ba first impression niyo sa akin? As of blogging and not in person. Kasi kung in person alam ko namang sasabihin niyo lang na ubergwapo ako!

Booze Overload II: Knocked Out

Marami talagang nagaganap sa lahat ng inuman. Heto yung mga pangyayaring talagang tatatak sa mga isipan at kapag naalala ang mga kaganapang iyon, tatawanan talaga. Pero walang silbi ito kung kayo ang lasing at kayo ang pinagtatawanan. Kaya nga sa lahat ng inuman, mas mabuting moderate pa rin para naman maging witness sa kabalbalan ng mga kainuman.

It's not flying... It's falling with style.
Birthday ng pinsan ko noon sa Parañaque. Talaga namang high tide ang mga panahon na iyon ng alak, at siyempre since lahat ng mga tao dun ay hayok sa alak, nagpakalunod din ako. Noong nasa Booze Level 2 na ako, akyat-baba na ako para pumunta parati sa CR — nasa rooftop ang inuman, nasa 3rd floor naman ang CR. Yung hagdan pa man din pababa tiles tapos wala pang railings noon. So nung bumaba, as expected, nadulas na nga ako at nalaglag ako patagilid. Naging anghel ako na naputulan ng pakpak at inilaglag ng langit sa lupa. Mabuti na lamang nandun ang pinsan ko sa 3rd floor kaya nasalo niya ako. Kung nagkataon, magagaya ako sa mga aktor ng telenobelang hindi maalala ang nakaraan. Pagkatapos nun ayos lang ang damit, ang tayo at bumalik sa taas para makipag-inuman ulit. Parang walang nangyari. Mabuti yung pinsan ko lang ang nakakita, yun nga lang pagbalik ko naman sa taas ako na pala ang topic nila.

The rebel unraveled
Doon pa rin sa bahay ng pinsan ko sa Parañaque. Wala namang liparang naganap kahit wala pa ring railings ang stairs. Bumaha na naman ng alcohol at umulan ng pulutan. Since ako walang pakialam noon sa dami ng iniinom ko, talaga namang nagpakalango ako ng husto. Kapag di ko nadadatnan ang tagay ko talaga namang dinodoble ko pa. Ang sarap ng red horse sa akin ng mga oras na iyon, ang lakas talaga ng tama ng ihi ng pulang kabayo. Hanggang sa umabot na ako sa Booze Level 4, blockout na ako, wala na talaga akong maalala ng mga oras na iyon. Pero ang narerecall ko lang, I'm speaking english that time. Naging aktibista ako sa mga saglit na iyon, kulang na lang placard, pumunta ako sa harap ng Malacañang para magwelga mag-isa doon at mga firetrucks na magbubuga ng tubig sa aking yummy na katawan. Tapos, maya-maya umiiyak na rin ako at kung anu-ano na mga pinagsasabi ko. Grabe talaga, ayaw ko na talagang maalala yun, buti na nga lang wala akong maalala dun.

Puke Pocket... it's not the sex toy!
Noong college days ko, sandamakmak na inuman. Bakal ang mga sikmura sa tindi ng tama ng alak. Patayan nga palagi ang inuman, at walang pakialam kung makatulog pa sa gitna ng kalsada dahil sa grabeng kalasingan. Isang karanasan ng college friend ko, grabeng inuman, talagang bangenge na ang lahat. Siya naman, nasusuka na, walang plastik o anuman sa paligid na pwedeng pagsukahan. Naka-uniform pa naman sila noon kaya sa bulsa ng polo niya siya sumuka. Pagkatapos niyang sumuka dun, na-realize niya sigurong polo pala iyon, kaya hinampas ng kanyang naglalakihang kamay ang pocket ng polo niya kaya naman mas lalong kumalat ang suka sa kanyang damit. Yummy!

Where's the chicken?!
Birthday ng isa pa naming college friend. Dumating yung kabarkada — yung sumuka — galing Canada para sorpresahin kaming lahat sa birthday na yun. At siyempre marami pa ring alak pati pagkaing handa. Since hindi na kami college ng panahon na ito, hindi na ganun kalakas ang pag-inom. Moderate lang ang kalasingan, kung sa aking Booze Level hanggang 3 lang. Marami rin handa ang celebrant nun, kung anu-ano pa. Masaya din namang natapos ang lahat. Pero nung pauwi na pala etong friend namin from Canada sa kanilang tahanan sa Laguna, nu'ng magbabayad na siya ng pamasahe sa jeep, may nakapa siya sa kanyang bulsa. Pera? Hindi. Susi? Hindi rin. Jebs ng kalabaw? Eww. Eh ano? Drumstick ng Fried Chicken! Para hindi masyadong mapahiya, kinain niya na lang yung katakam-takam na fried chicken, at palagay ko nainggit pa an ang mga pasahero ng jeep sa kanya. Pagkatapos, nu'ng magyoyosi naman siya, meron na namang nakita sa loob ng cigarette box. May lumpiang shanghai! Since ok pa naman at mukhang sumptuous pa, kinain niya na lang ulit.

Masaya talaga ang mga inuman, pero mas masaya kung naaalala niyo ang lahat ng mga nangyayari. Kung magpapakabangenge naman kayo sa tawag ng alak, bahala na kayo. Ano man ang mangyari sa inyo kapag nablockout kayo, nandito naman kami para tumawa sa inyo.

Basta tandaan: Uminom lang palagi ng may tama!

---------------------------------

Ginawan pala ako ni Mica ng isang featurette sa kanyang blog. Labis akong natuwa dahil ilang beses niya ring nabanggit na ako'y Uber Gwapo at ang aking pasaway na alagad. Siya na ang nagpatunay nito. Kaya't ako'y lubos nagpapasalamat sa ginawa niyang ito. At para kahit papaano makabawi man lang kahit konti basahin niyo:

Ang featurette ni Mica tungkol sa akin sa kanyang blog sa Micamyx: the Dagupeña Dreamer

Hopelessly Addicted to You

Nag-tag sa akin si Jhed. Kung hindi niyo napapapansin hindi po talaga ako sumasagot ng mga tags. Sa friendster lang kasi ako sumasagot ng tags, yung mga survey sa bulletin board. Nakakasawa rin kasi, kadalasan umuulit tapos karamihan naman ng tanong doon pwedeng ilagay sa profile. Dahil ako'y dakila at merciful na nilalang kung kaya't napagbigyan ko siya. Saka gusto ko yung tema ng meme na ito. Langya nga lang, hinaluan pa ng math ang tag na ito, sumpain ang Math! Ang tag na ito ang kauna-unahan at kahuli-hulihang sasagutan ko. Sungit ko 'no? Interesting din naman kasing sagutan at challenging, kaya here we go.

Rules:
1. Write about how much addicted you are towards something.
2. Don’t forget to include the percentage of ‘addictedness’ towards that thing.
3. All with one condition.. the total percentage must reach 100%.
4. You MUST tag others and continue tagging but please don’t forget to explain the rules and please notify that person so that they know they had been tagged.

37.62% Music Addict
Hindi ako mabubuhay sa isang araw na walang musikang naririnig. Hindi rin ako nakakapagtrabaho ng walang music. Kahit anong genre pa yan pinapakinggan ko, mula sa malamyos na tinig ng mga ballad hanggang sa mga paos at malapot na plemang nakakapit sa mga boses ng mga rakistang heavy metal bands. Mahina nga lang ako sa lyrics. Wag lang akong paparinggan ng mga kanta ng Cueshé (Kwe-shei), Lito Camo, at mga buybands dahil ako'y magwawala, mangmamasaker at tadtarin ang mga DJ ng StarFM, Love Radio at iba pang DJ's na nagpapatugtug ng mga bakya at nakakabobong tugtugin.

26.2538% Movie Enthusiast
Mahilig talaga ako... sa movies. Kung iniisip niyong porn movies lang ang hilig ko... tama kayo... este mali kayo. Isa akong subconscious movie critic, kadalasan nga binabasa ko muna ang review or ratings ng mga critics bago ako manood ng sine. Ayaw ko kasing manghinayang sa ipangbibili ko ng ticket. Salamat sa HBO, Star Movies at mga pirated DVD's dahil napapanood ko ang mga di ko masyadong trip o yung mga gusto kong ulitin doon. Pero suggestion lang, kung alam niyong crappy, basura at walang katorya-torya ang papanoorin niyong movie, mas mabuting manood na lang kayo ng porn, wala silang pinagkaiba... yun nga lang mas nakaka-arouse ang porn.

22.329% Fashion Freak
Fashion conscious ako, pero di naman ultimately fashionista o ano. Sa paglalakad nga lang, aakalain mong may kaaway ako o ginagawa kong catwalk ang mga sidewalk, kalsada at ang mga pedestrian lane. Pati mga paghinto ko talagang laging strike-a-pose kulang na lang camera para kuhanan ako. Mga kilos ko rin picture perfect palagi, sasandal lang sa pader pwede ng ilagay sa mga poster ng Guess at Levi's.

8.168% Blogging Blogger
Hindi ba halata? Ganyan lang kasi ang buhay ng walang magawa at ng walang juwawhoopers sa buhay, ang magsulat ng walang kakwenta-kwentang mga bagay-bagay sa mga buhay-buhay. Nakakatuwa kasi ang pagsusulat, marami akong buhay na nasisira at natuturuan ng masamang impluwensiya.

5.4292% Kulangotero
Since palagi akong sinisipon, kapag pagaling naman na ito nagiging kulangot na. At syempre ang kulangot lalo kung malalaki, nakakailang ang pakiramdam sa loob ng mga nostrils. Ang pinakamadaling gawin, ay ang mga daliring sakto lamang sa butas ng ilong para matanggal ang mga nakabara at naglalakihang mga nyangot. Don't worry kung makikipagkamay kayo sa akin, lagi naman akong naghuhugas ng kamay saka di ko naman ginagawa in public... minsan lang, sa dilim.

0.2% Sexually Inclined
Maliit na bahagdan lang ang sex sa aking addiction. Una sa lahat wala naman akong kapopoy para maranasan ang bagay na ito. Isa akong banal na nilalang pero hindi naman ibig sabihin wala na ang sex sa aking isipan. Meron din naman kahit kaunti lang. Wholesome akong nilalang, pero siyempre dapat may maliit na sexual inclination din naman.

Hayan natapos rin ako sa tag ko tungkol sa mga kinaaadikan kong mga bagay-bagay. Actually marami pa akong mga kinaaadikang bagay at gawain, baka kasi sa isang taon pa matapos ang pagbabasa niyo kapag isinulat ko ang lahat ng mga iyon. Makapag-tag na nga lang ng ibang nilalang para makabawi naman saka masimulan ko na itong pagsinghot ng asukal.

Heto ang mga gagaguhin at ita-tag ko:

1. The Singing Sensation Ron: kironobu.blogspot.com
   
2. John Lloyd Clone (daw) Joe: sephthedreamer.blogspot.com
   
3. Birthday Boy Today Arnel: loverboyparadigms.blogspot.com
   

Alamin niyo rin mga pinagkakahumalingan ng mga nilalang na yan.

-----------------------------------------------

Anyway, pwede niyo ng i-update ang mga link niyo pwede ng gamitin ang http://www.billycoy.co.nr para i-redirect sa blog kong ito... or pwede ring hindi na kasi nagagamit pa naman yung dati kong URL. Kung saan kayo masaya suportahan ko kayo.

THE Day Arrived

Ang araw na ito ay napakahalaga para sa akin. Bukod na napakainit sa labas ngayon, Baclaran Day at nagdiriwang ang aming bayanan sa kapistahan ni Juan Nepomuceno, ay may iba pa akong ipinagdiriwang ngayon. Ipinagdiriwang ko ngayon ang aking ika-17... este 24 na kaarawan. Yap, you got it right, 24 na ako ngayong ika-16 ng Mayo. Since eyspeysyal nga ang araw na ito, ishe-share ko na lang ang ilang bagay tungkol sa araw na ito.

The Origin of Billycoy

Gabi noon nang magsabong ang pag-ibig at kalibugan ng dalawang nilalang na nagbigay ng buhay sa isang inosente na nagpakabondat sa loob ng fallopiana de tuba ng kanyang ina. Lumipas ang siyam na buwan, ika-16 ng Mayo ng taong 1983, pista sa kanilang bayan, sa isang ospital ng Makati naka-sked na lumabas ang inosente at mangmang na musmus sa sinapupunan. Biniyak na ang tiyan upang makalabas na ang napakalaki at malusog na musmus na di mo aakalaing magkakasya sa sinapupunan ng kanyang ina. Lumabas na ang produkto ng pagmamahalan at kalibugan... at ako yun.

Sikat noong mga panahong yun sa PBA ang import na si Billy Ray Bates. Kaya naman napili ng mga magulang kong ilapit ang pangalan ko sa kanya. Ngunit ayaw nilang maging eksaktong katulad ang pangalan ko sa kinikilalang import. Kaya naisipan nilang gawing Billy Boy na lang ang pangalan ko. Ngunit noong ipaparehistro na ang aking pangalan sa NSO, dumulas ang mga daliri ng eng-eng na registrar ng NSO sa typewriter. Kung kaya't sa halip na Billy Boy ang matipa, naging Billy Coy tuloy. Hindi naman ito napansin ng aking ama — dahil siya ang nagparehistro — kaya't nalaman na lang namin ang pagkakamaling ito noong magtatapos na ako ng high school.

Two in One

Bukod kina Pierce Brosnan, Janet Jackson at David Boreanaz na kasabay ng aking kaarawan, ipinagdiriwang din ang kapistahan ng aming munting bayan sa Pasay. Kaya naman noong kabataan ko saan man ako magpunta ay sinusundan lagi ako ng banda, kahit bumili lang ako sa tindahan ni Aling Kepya na tatlong bahay lang ang layo sa amin. Imbis na bodyguard ang madalas kong kasama ay mga unipormadong mga banda at nag-iingayang mga tambol at torotot ang mga kasama ko. Hindi rin ako natuwa noon kasi pupunta lang ako sa likod-bahay para lang makipaglaro sa mga kababata ko ay hayan na naman sila at mag-iingay na parang akala mo fiesta na lang parati.

Noong medyo nagkaedad naman na ako hindi naman na ako sinusundan ng banda. Nalaman ko rin na ang ibig sabihin pala ng pangalan kong Billycoy ay "anak ng Fiesta". Wala namang language akong pinagbatayan ng aking kakaibang pangalan kagaya ng Latin, French, Chinese o dayalekto man ng mga dikya. Wala naman sigurong masama kung bigyan ko ng meaning ang pangalan ko, may aangal ba? At dahil kasabay ko nga ang kapistahan, nakakalibre na ako ng handa kasi dinadala ko na lang ang mga bisita ko sa Hermana Mayor para dun na magkainan at magdiwang.

Birthday ko ngayon, kahit isang beses yata wala pang juwawhoopers na bumati o pumunta man lang ng bahay para ipagdiwang namin ito at magpaputok pagsapit ng gabi. Darating din yun, wait ko lang. Pero sa ngayon, hinihintay ko na lang ang mga regalo sa akin. Yung merong sizzling hot girlfriend sa loob ng malaking birthday cake. O kaya naman bigyan nyo na lang ako ng sex toy... yung vibrating pussy. Seryoso!

Gold Finger

Nakikita niyo po ang ngayon ang larawan ng isang mahalagang pangyayari sa ating bansa. Iyan ang imahe ng aking daliri. Hindi po yan kulangot dahil kulay blue po yan at hindi po kulay green o mabrown-brown ang nakikita niyo dyan o daliring pinang-finger sa kung saang lugar o kung saang man na iniisip niyo. Iyan po ang aking kuko na may indelible ink.

Mahalagang araw po sa ating bayan ang naganap na ito, ang pambansang eleksyon. Eyspeysyal nga rin ang araw na ito, dahil bukod sa walang pasok ay double-pay pa ang mga may pasok sa araw na ito, lalo na ang mga nasa call center. Eyspeysyal din ako sa araw na ito dahil ang pinatak na indelible ink sa akin ay nagkukulay gold. Ang galing dahil hindi ako nagmukhang botante, parang nanggaling lang ako sa parlor at nagpapatak lang ng gold na kyuteks sa aking daliri. Katunayan lang talaga na eyspeysyal akong tao, isa akong special child!

Dismayado pa rin naman ako sa naganap na botohan dahil laganap pa rin ang dayaan. Hindi po yung dayaan na vote-buying, dagdag-bawas o ballot switching ang tinutukoy kong dayaan, heto po ang dayaan na ginagawa po natin noon pa man.

• Garapalan ang paggamit ng kodigo dahil kapuna-puna ito dahil gamit pa nila ay ang mga naglalakihang yellow pad sa kanilang kodigo.
• Sa kabila ng mga long folders na nakaharang, may nagkokopyahan pa rin.
• Ang iba, isinisigaw pa ng malakas ang kanilang mga sagot.
• Ang iba nagbibigay pa ng bundok-bundok na kodigo sa labas ng mga presinto at hindi man lang pinapansin ng mga bantay.
• Kahit lantaran ang dayaan hindi ito binibigyang pansin ng mga officers.
• Hindi namimigay ng pagkain ang mga officers at bantay sa presinto. Ang dadaya nila, hindi pa man din nakakakain ang karamihan sa mga botante. Kahit tikim hindi man lang binigay sa amin.

Sa mga naganap na dayaan na ito, nawalan na ako ng tiwala sa eleksyon. At higit pa akong nawalan ng tiwala dahil hindi man lang isinama ang dakilang diyos na si Juday. Mabuti pa si Victor Wood nakasali sa mga kandidato, pero kung mananalo siya, malapit na talaga ang end of the world… or end of the universe na!

Sayang ako pa man din ang magiging master of the universe.

Why It Happened?

Ilang beses ko na rin bang nababanggit sa blog ko na VSB at USB ako. Kahit na ilang beses ko naman yatang inulit-ulit ang mga bagay na yun marami namang hindi naniniwala. Virginity na nga lang ang natitira sa aking pagkatao ipinagkakait pa. Since, hindi naman ako namimilit, hindi ko na ipipilit mamilipit sa sipit ang kilikiling inipit ang pipit — ano daw? In other words, I won't force anyone to believe me.

Kaya naman marami ding hindi naniniwala dahil hindi pa nila alam ang tunay na dahilan ng pagiging VSB at USB ko. Marami pa ring naku-curious sa aking pathetic na kalagayan. Kaya naman bibigyang linaw ko na ang inyong mga malabong mata at ibunyag na naman ang aking mga kahihiyan. Mababawasan at mabababoy na naman ang aking image at reputasyon — kung meron pang natitira — sa gagawin kong ito. Ipagbibigay alam ko na ang mga dahilan ng aking pagiging VSB at USB kung sakali mang may naniniwala pa.

1. Suplado daw ako. Isang malaking misconception, dahil hindi naman pwedeng ngumiti at tumawa ng mag-isa baka ibalik na naman ako sa Makati Med Asylum. Alanganin namang ngumiti ako sa mga di ko rin kakilala masyado dahil hindi naman ako artista though artistahin talaga ako.
2. Pabling o bolero daw ako. Isa na namang misconception. I'm blessed with uber-majestic mouthwatering oozing great looking face and undeniably titillating luscious sex appeal. Hindi ko naman kasalanan yun, blame it on the genes. Pero sa mga nagsasabi nito, grateful at extremely flattered ako dahil katunayan lamang yan ng mga sinasabi ko ngayon. Thanks sa mga ganitong reactions.
3. Uhugin ako. Kung nag-uumapaw ang aking kagwapuhan, umaapaw din naman ang aking supply ng sipon sa ilong. All-year round yata akong sinisipon. Pagkatanda-tanda ko na uhugin pa rin, nakakahiya naman talaga yun. Advantage lang meron kaming pandikit at glue kapag nasa green level na ang aking sipon o kaya pang-sabaw sa kanin kapag palaging prito ang aming ulam.
4. Banal at disente daw akong tao. Nang dahil nga sa first impressions, napagkakamalan akong good boy dahil na rin siguro sa mga pagkilos at postura ko. Hindi lang nila alam kung paano sila nauuto ng kanilang mga first impressions sa akin. Hindi po ako santo at wag kayong papaloko sa good boy image ko. Alam ko naman kasing tao ang gustong makapartner ng mga babae hindi santo o diyos.
5. Intimidated sila sa akin. Magsama-sama ba naman ang kagwapuhan, sex appeal, postura, kahalayan at kung anu-ano pa sa akin, malamang na mahiya sila akong makasama. Huwag silang mag-alala, hindi naman ako nangangain ng tao, nanglalapa lang. Kahit di naman ako tao, very approachable at accomodating po akong nilalang, lalo na dun sa mga manlilibre sa akin.
6. Mataas ang aking standards. Lagi ko kasing hinahanap yung ideal girl ko sa isang babae kaya talagang hirap akong makakuha ng juwawhooper/s. Though hindi naman lahat ng requirements ko sa aking ideal girl ay kailangan, nahihirapan lang talaga akong mangilatis sa mga nagiging prospect ko. Kaya nga hangga't maaari, sila na lang mag-apply sa akin.
   
7. At ang higit sa lahat... Torpe ako.

Siguro naman malinaw na kung bakit VSB at USB pa rin ako hanggang ngayon. Kung hindi pa rin reliable at questionable pa rin ang mga yan, wala na akong magagawa. Hindi naman kailangang ako'y paniwalaan, kasi kahit ako di na rin naniniwala sa sarili ko. Duda na nga rin ako kung virgin pa nga ba talaga ako.

Ang hirap talagang maging gwapo, maraming di naniniwala.

Ano? Nilipad ba kayo ng utut... este hangin ko o nalunod na ng uhog ko?

Booze Overload I: Levels

Kung di niyo natatanong kasi wala namang nagtatanong, pamilya kami ng mga sabik sa alak. Nananalaytay na yata sa bloodstream namin ang alcohol. Isinama na yata sa genes ng aming pamilya ang 70% isopropyl alcohol. Ang lakas nilang uminom lalo na sa father's side ko, mapalalaki man o babae, Red Horse pa ang paborito. Ang lolo ko nga 70 years old na noon, nakikipag-inuman pa sa labas kasama ng mga barkada niya.

Namana ko rin yata ang genes na yun. It runs in the blood talaga. Medyo mataas din kasi tolerance ko sa alak, serbesa at gatas. Lalo na noong later days ko sa college, madalas kaming mag-"patayan" noon sa inuman. Patayan ang tawag namin sa inuman na aabutin ng umaga na di pa rin tumitigil sa pag-inom, survival of the fittest.

Nang dahil sa sandamakmak na inuman na ring napuntahan ko, na-obserbahan ko rin ang aking tolerance level sa alcohol. Kaya nga heto at meron na akong analysis sa aking mga alcohol tolerance levels.

Billycoy Alcohol Levels:

Level 1: Maayos pa ako nito pero may konting hint na sa akin ang alak. Inaantok o kaya medyo masakit ang ulo. Ang San Mig Light hanggang ganitong level lang sa akin. Mababa kasi ang maltose content kaya hindi ako nagkakaroon ng sugar rush. Walang kwentang inuman kapag ganitong level lang ang inabot ko.

Level 2: Nagsisimula na ang katimangan ni Billycoy. Normal lang na madaldal ako pero kapag level 2 na ng alcohol sa akin, i-multiply mo pa sa tatlo o apat ang aking kadaldalan at kakulitan. Nagiging caucasian na rin ang aking morenong balat. Umeepekto na ang sugar rush sa aking bloodstream. Palakad-lakad na rin ako sa paligid para makaiwas sa mga susunod na rounds. Pangmodel ang lakad ko sa ganitong level.

Level 3: Sheng-sheng na pero maayos pa ring maglakad. Hindi na umaamin kung lasing na at hangga't maaari gusto pang uminom. May mga trip na, pwedeng nagwawala na sa pagsasayaw, palagiang gutom at gusto na lang kumain, nagsasalita ng english, nabubuyo na rin sa pagyoyosi kahit ayaw talaga, at pwede na ring utuing kumain ng bubog. Maayos at pangmodel pa ring ang paglalakad. Sa ganitong level na ako kadalasang humihinto sa pag-inom dahil di ko na gusto ang lasa ng mga inumin. Rare akong lumagpas sa ganitong level.

Level 4: Wala na. Patay na. Blockout at wala na akong maalala sa ganitong level. Lumalabas ang subconscious aktibista at pa-english english pa. Emo badass na si Billycoy sa ganitong level. At dahil nga vulnerable na sa ganitong kalagayan, maaari na akong gahasain basta't wag lang akong hahalikan ng torrid sa lips dahil baka masukahan ko lang ang bibig ng hahalik. Kahit pa i-gangrape ako ng mga kababaihan hindi ko na siguro maaalala yun. Isang beses pa lang nangyari sa akin ito saka wag na kayong magtanong kung anong nangyari sa akin dito dahil di ko rin maalala. Malamang na-devirginize na ako ng di ko alam.

Ilang bote rin ang pagitan bago humantong sa bawat levels. Sa mga nagdaang inumang napuntahan ko, hanggang level 2 lang ako kadalasan. Wala pang nagpaabot muli sa Level 3. Sabagay, di na rin kasi ako umiinom ng marami ngayon, health conscious na rin kasi ako. Ayaw ko rin kasing tubuan ako ng pakwang beer belly sa tyan. Saka ayaw kong umabot sa level 4 baka kasi madevirginize ako ng di ko maalala, syempre mas mabuti kung may maalala ako kapag naganap yun, kahit ma-rape pa ako. Ngayon siguro ang mga natatakam sa akin dyan, alam niyo na kung paano ako mare-rape.

Basta tandaan lang, sabi nga sa Red Horse:

UMINOM LANG NG MAY TAMA.

Buffing Up the Scales

Sa panahon ngayon, marami na ang tumataba. Kasi nga naman mas madaling magpataba kaysa magpapayat. Pero kahit madaling magpataba, meron pa ring mga tao na kahit anong kain o lapa sa pagkain ayaw tumaba. Kung sa babae ok lang yun, marami ngang naiinggit sa mga ganung klaseng katawan, pero kung sa lalaki naman na ubod ng payat pero ang pagkain ay bandehado at sako-sako na, nakakailang.

Noon, tumitimbang lamang ako ng 125-130 lbs, pero ngayon 152-155 lbs na ako. Tama lang para sa height kong 5'9" ang aking BMI (Body Mass Index). Marami nga ang nagulat noong lumaki — kaysa tumaba — akong ganito kasi lalong lumitaw ang aking makamandag na kaguwapuhan at sex appeal. Kaya nga mas yummy ako ngayon kaysa noon na bulalo lang ang kaya kong i-offer.

Ano ba ang sikreto kung paano ako lumaki ng ganito?

1. Alamin kung anong body type. Hindi naman kasi lahat blessed na magkaroon ng magandang genetics. May tatlong body type: Ectomorphic (o yung mga buto't balat lumilipad), Mesomorphic (yung may tamang pangangatawan) at ang Endomorphic (ang mga juba). Tatlo lang yan, pero pwede namang combination din.
2. Kapag nalaman ng ectomorph at hardgainer sa paglaki ng katawan, magset na ng realistic goals (e.g. ilang pounds madadagdag bawat buwan, ilang babae/lalake ang quota sa isang gabi).
3. Baguhin ang diet, instead na 3 meal, gawing 6 adequate meals a day — most suggested ng nutritionist sa kahit anong body types — dahil minomoderate nito ang iyong mabilis na metabolismo. Isama mo na rin ang mga plato, kubyertos at baso sa iyong pagkain.
4. Dagdagan ang protein intake per day. Mayaman ang karne nito gaya ng beef, pork, chicken at pati mga fishes nito. Kung nag-iinarte at vegetarian/vegan kuno, mayaman sa protein ang soya products like tofu at taho. Maaari ding isama ang karne ng tao dahil mayaman din ito sa protein.
   
5. Huwag masyadong gumalaw at magpapawis dahil bawat pawis na iyan katumbas ang ilang calories sa katawan. Maging batugan at inutil para di na masyadong kumilos o kaya ilagay ang sarili sa freezer para mapreserve lahat ng calories sa katawan.
6. Magbomba ng hangin sa katawan para lumaki-laki naman ang hitsura.
7. Uminom ng gatas at least twice a day, basta ang isa bago matulog. Piliin ang skim milk para walang milk fat na makokonsumo. Nagtataglay din kasi ito ng milk proteins na nakakapagpabagal ng metabolismo sa pagtulog at ganun din sa masarap na pagtulog. Gatas ng baka ang tinutukoy ko dito at hindi ang gatas na nilalabas ng inyong kapartner sa tuwing magkatabi kayo sa kama at pareho ding nagpapasarap ng tulog.
8. Kung nais talagang bumigat ang timbang, kumain na lamang ng weight plates. Tiyak na mabilis na pagbigat ng inyong timbang kapag ginawa niyo ito. Isama na rin ang pagkain ng mga bakal, martilyo, bowling ball at ng kung anu-ano pang mabigat.

Napakaraming paraan kung nais talagang magpalaki or magpanormalize ng built ng katawan. Pero kung talagang ayaw talagang lumabas ang inyong mga pecs at abs, bumili na lamang ng pentel pen at drowingan ng pecs ang inyong dibdib at 6-packs kahit pa 125-packs ang inyong tyan.

Kaya ngayong medyo lumaki na ako, lumabas na rin ang aking Habs (Hangin + Abs). Meron na rin akong mga cuts; pwedeng pang adobo, pork chop, steak at giniling.

Nothing New in News

“Never awake me when you have good news to announce, because with good news nothing presses; but when you have bad news, arouse me immediately, for then there is not an instant to be lost.”
Napoleon Bonaparte

Hindi na rin ako madalas nanonood ng news ngayon sa TV man o sa radyo. Puro masasamang balita at halos paulit-ulit na lang ang mga pinapakita nila. Patayan, kurakotan, bangayan, politikahan at puro kahihiyan na lang. Kailan pa ba nakasagap ng magandang balita? Lahat naman yata ng balita ay bad news. Kahit di naman ako nanonood, updated pa rin naman ako, lalo na sa mga palabas sa sine.

Sa mga news, mas gusto nating makabalita yung mga nais nating mangyari para sa atin at sa ating bayan. Kadalasan nga lang contradicting sa mga nais natin ang mga nagaganap. Kaya hayan puro protesta at pagtuligsa sa mga hindi natin gusto na ginagawa nila.

Headlines: Sa mga balita, dapat mauna ang mga headlines, kaya nga sila ulo ng mga balita. Laman ng mga headlines ang isang napakagrabeng balita, mapa-politika man yan o lalaking nasagasaan ng trak sa C5 at kumalat ang kanyang mga laman at utak sa kalsada. Kaya naman dapat powerful at talagang controversial ang inyong ulo... ng mga balita.

Good News: Madalas sa mga news program ang magkaroon ng ganitong segment. Ang kaso tuwing nakakapanood ako ng ganitong balita, lagi na lang mga solian ng pera ang nakikita ko. Mga tangang pasahero na nag-iiwan ng limpak na limpak na salapi sa mga taxi tapos hetong bait-baitang driver pupunta sa TV/Radio station para magsoli ng pera. Lagi na lang ganun. No biggie yun, ang tunay na good news ganito:

Showbiz/Chikka Minute: Big deal sa mga showbiz news ngayon ang magpakita ng balat. Magpakita nga lang yata ng balikat nagpapaseksi na. Kahit nga hindi naman kaseksihan tinatawag na nilang "pasexy". Ganun na ba kahayok sa laman ang pinoy? Ano naman kung magsuot ng two-piece ang pa-tweetums wholesome image kabanal-banalang birhen kunong artista, o di kaya magpakita ng utong ang kalalakihan? No big deal din, big deal ang pagpapasexy kung ganito:

Sports News: Noon basketball lang ang tinatangkilik na sports ng Pinoy. Ngayon medyo lumawak na ang horizon natin sa iba't ibang klaseng sports. Nadagdagan na rin kaalaman natin sa soccer, frisbee, boxing, badminton, chess, scrabbles at sungka. Medyo nawala sa eksena ang PBA pero heto lumalakas na naman. Pero bukod kina James Yap at kina Caguioa na nagpalakas muli sa pangalan ng PBA, may iba pang balita na magpapalakas muli dito.

Sex News: Walang ganito sa mga balita, at malamang wala talagang maglalagay nito. Pero bakit ba? Gusto ko ang ganitong klase ng mga balita. Nasa makabagong panahon na ngayon at kailangang madagdagan naman na ang categories ng balita. Pero kabigla-bigla at kaabang-abang ito kung ganito ang balita:

Kung ganyan lang siguro ang mga balita, siguro matutuwa pa tayo — pwera dun kay Cristy Fermin. Hindi naman natin hawak ang paggalaw ng mundo kaya iba tuloy ang mga nangyayari. Salamat na lang din sa mga news na ito, nalalaman natin ang mga kaganapan sa ating paligid. Kung walang balita sa TV, radyo o dyaryo, andyan naman ang tsismis, mabilis ding kumalat!

Sucking Sickness

Ngayong panahon, ang dami ng naglalabasang mga bagong sakit. Kaya nga todo research ng mga antipatiko at siyentipiko para lang makahanap ng mga gamot para sa mga sakit na ito. Pati sakit ng hayop napapasa na rin ng tao, gaya ng mad cow disease — matagal na akong infected nito — at ng birds flu. Birds' flu rin ang sakit ng mga kalalakihang impotent. Dumapo na rin ang mga sakit na AIDS, SARS, cancers, dementia, schizophrenia, hypertension at pati mga bulsa rin nagkakasakit na. Heto nga sinisipon ako, buti na lang masarap siya, pwedeng ipangsabaw sa kanin.

Kaya naman sa pagkarami-raming sakit, ang dami rin namang causes nito. Food, environment, sex, stress at kung anu-ano pa. Lahat na lang yata ng bagay ay cancerous na rin. Ang ibang sickness ay nakakahawa na rin, pati adiksyon sa mga koreanovelas at teleserye kumakalat na. Mabuti na lang matibay ang immunity ko sa mga ganyan, maliban na lang sa mga porn at FHM.

Sa dami na ng sakit ngayon, mas mabuti na ang prevention kaysa lunas. Prevention is better than cure. Kaya habang maaga dapat gawan na ng kilos bago pa mahuli ang lahat.

• Huwag ng kumain ng kahit ano. Lahat naman na kasi ng makakain ngayon cancerous na, kahit pa ang mga organic foods.
• Magdala ng isang paso ng halaman kahit saan. Polluted na kasi ang mundo, kaya magdala na lang ng plants, para nafifilter nito ang hangin bago niyo pa ito malanghap. Mas effective ito kung magtatanim ng halaman sa nostrils niyo, para salang-sala ang hanging malalanghap.
• Uminom ng galon-galong Del Monte pineapple juice. Taglay kasi ng pineapple juice ang phytochemicals na nakakatulong magprevent ng cancers. Ganun din ang vitamin C, na tulong din sa paglaban at pagpapatibay ng immune system. Expect nga lang na magiging hari o reyna sa inyong trono kayo afterwards niyong uminom ng ganito karaming pineapple juice.
  
• Lumaklak ng Tomato Ketchup at Tomato Sauce. Merong lycopene ang mga tomatoes na siya ring tumutulong magprotekta laban sa cancer. Kikinis din ang kutis na katulad ng kamatis dahil meron din itong anti-oxidants. Sa mga bagong tule, walang problema dahil hindi naman kayo mangangamatis dito.
• Abstinence sa sex. Ang mga nakakahawang sakit gaya ng AIDS, Hepa, HIV at kung anu-ano pa ay napapasa sa pakikipagpopoyan. Kung nais magparami, magpaclone na lang. Effective na sa akin ang mabasa ng tubig para dumami. Hindi ko nga lang kaya mag-abstain lalo't di pa ako nakakaranas ng popoy.
  
• Isipin ang mukha nila Madam Auring at Michael Jackson. Mukha pa lang nila iisipin mo na talagang pahalagahan mo na ang iyong buhay.

Maraming bagay para maprevent at maiwasan ang mga sakit. Pero hindi naman dapat maging hadlang ang prevention na ito para mamuhay ng maayos at masaya. Napakasayang mabuhay kaya di dapat maging OC (Obsessive-Compulsive) sa lahat ng bagay para lang maprotektahan ang sarili laban sa mga illness.

You only have one life to spend, will you waste it on being "safe" all over your lifetime?